De ambulance wordt beschouwd als deel van de veiligheid en de openbare orde, samen met politie en brandweer. Ten onrechte, schrijft Thijs Gras in de NRC van 6 januari 2011. Thijs Gras is historicus, ambulanceverpleegkundige en verpleegkundig centralist.

Samengevat:

Wordt de Nederlandse ambulancesector beschouwd als zorg of als deel van de openbare orde en veiligheid? Op 1 januari had de nieuwe Wet ambulancezorg van kracht moeten worden, maar de invoering ervan is (opnieuw) uitgesteld. In de nieuwe wet komt het zorgaspect onder druk te staan. Vanuit patiëntperspectief is het onwenselijk wanneer de regio-indeling van de politie leidraad wordt voor de medische zorg. Er zijn principiële en praktische redenen om ambulances te scheiden van brandweer en politie.

Ten eerste onze privacy als het om medische zaken gaat. Het gaat niemand wat aan of je bent gevallen door dronkenschap of astma. Medische hulpverleners hebben zwijgplicht die juridisch uitgaat boven de burgerplicht.

Ten tweede is die scheiding essentieel voor de veiligheid van medische hulpverleners. Zij verlenen zorg aan ieder die dit behoeft, of het nu een dronken autobestuurder betreft die net een kind heeft aangereden of een neergeschoten overvaller. Aan deze neutraliteit ontlenen zorgverleners hun vertrouwen en daarmee hun veiligheid. De politie heeft heel andere belangen. Daarom is het te betreuren dat nu al veel meldkamers van brandweer, politie en ambulancedienst samen zijn gegaan. Op papier wordt het afschermen van medische informatie vaak wel geregeld, maar in de praktijk is het lastiger als de politie over je schouder mee kan kijken. Het zou ertoe kunnen leiden dat mensen in nood toch geen ambulance bellen.

Ook op straat is het onderscheid aan het vervagen door één sirene en gelijkgeschakelde strepen op ambulances, politie- en brandweerwagens. In het donker zie je alleen het streeppatroon, waardoor een ambulance een steen door z’n ruit kan krijgen die bedoeld was voor de politie. De strepen zijn bovendien slecht zichtbaar en voldoen niet aan Europese regelgeving.

Wat dan wel? Sinds tien jaar kent Nederland elf traumacentra, grotendeels gekoppeld aan universitaire ziekenhuizen. Hun taakveld is onlangs verbreed tot alle mensen met een acuut gezondheidsprobleem. Deze ziekenhuizen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Het is veel logischer om de ambulancezorg te koppelen aan deze traumacentra. Voor de meldingen kunnen zorgmeldkamers worden ingericht. Dan pas staat de patiënt echt centraal.

  Zie voor het volledige artikel p://digitaleeditie.nrc.nl/NH/2011/0/20110106___/1_09/article2.html