Door: Lisbeth Verharen

Voor de tweede maal start nu bij de HAN de minor High Care. Een minor is een specialisatie die de student kiest en beslaat een half studiejaar. Ook dit jaar mag ik voor deze minor weer een dag verzorgen over de ondersteuning van familie.

Vorig jaar had ik er veel plezier in om met de vierdejaars studenten verpleegkunden in gesprek te gaan over wat familieleden ervaren bij de ziekenhuisopname, wat zij nodig hebben, wat verpleegkundigen daarin kunnen betekenen en hoe zij hierin kunnen samenwerken met maatschappelijk werk. Ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat het voor veel van de studenten een eye opener was om naar deze dimensie van de intensieve zorg te kijken.

Het besef dat een patient deel uit maakt van een netwerk van relaties en dat de opname een grote impact heeft voor de naasten van de patiënt, is in mijn ogen onmisbaar in het werk van een verpleegkundige. Dit besef maakt dat je meer oog hebt voor naasten en dat hebben zij maar al te goed in de gaten. Voor naasten is het belangrijk dat zij gezien en gehoord worden, dat er aandacht voor hen is en dat zij serieus worden genomen. Inspiratie hiervoor is te vinden in het vorig jaar verschenen boek “Iemand zien staan. Zorgethiek over erkenning” van Annelies van Heijst.

Ik kijk weer uit naar de lesdag van de minor!