Post Intensive Care poli, een goed idee?
De laatste jaren komen er steeds meer Post Intensive Care poliklinieken voor patiënten die langere tijd op de Intensive Care hebben gelegen. Uit studies blijkt dat patiënten een á twee jaar na opname op de Intensive Care lichamelijke en/of psychische klachten hebben zoals spierzwakte, bewegingsstoornissen, kortademigheid en geheugenverlies. Deze klachten hebben invloed op de kwaliteit van leven . Post Intensive Care poliklinieken willen een beter beeld krijgen van de problemen van patiënten en betere nazorg en begeleiding bieden .
A. Den Boer, geneeskunde student, deed een klein onderzoek naar kwaliteit van leven en de behoefte aan nazorg na opname op de Intensive Care. Vraagstelling van het onderzoek was welke problemen ondervinden patiënten in hun dagelijks leven 6 tot 12 maanden na opname op de Intensive Care? En hebben patiënten, en hun naasten, behoefte aan nazorg vanuit de Intensive Care?
De onderzoekspopulatie bestond uit patiënten die in de periode april tot en met september 2009 langer dan 5 dagen op de Intensive Care hadden gelegen. Van de 51 patiënten waren er 34 nog in leven, waarvan de helft wilde deelnemen aan het onderzoek. De patiënten kregen een vragenlijst opgestuurd over kwaliteit van leven (SF-36) met eigen vragen over de behoefte aan nazorg daaraan toegevoegd. De patiënten werden vervolgens telefonisch benaderd om de vragenlijst door te nemen.
11 Patiënten gaven aan geen behoefte te hebben aan nazorg op een Intensive Care polikliniek (n=17). 5 Patiënten wilden een gesprek met de intensivist en 1 patiënt met de fysiotherapeut. Er was weinig behoefte aan contact met lotgenoten of een bezoek aan de Intensive Care. Familie gaf ook aan geen behoefte te hebben aan een polikliniek. De 3 familieleden die eventueel wel gebruik hadden willen maken van een Post Intensive Care polikliniek, wilden 2 familieleden een gesprek met de intensivist en een met de geestelijk verzorger.
Dat patiënten geen behoefte hebben aan nazorg kan komen doordat zij zich weinig kunnen herinneren van de Intensive Care opname. Bovendien werden patiënten begeleid door andere specialisten of de huisarts en goede begeleiding tijdens de opname kan de behoefte aan nazorg verminderen.
Hoewel dit een kleine onderzoeksgroep betreft en er geen goede controle groep was, is de uitkomst toch opvallend. Verpleegkundigen en intensivisten van een Post Intensive Care polikliniek benadrukken juist dat de polikliniek in een behoefte van de patiënt en zijn familie voorziet1 2. Dit verschil is mogelijk te verklaren doordat patiënten achteraf naar hun ervaring op de Post Intensive Care polikliniek gevraagd is en niet vooraf zoals A. den Boer heeft gedaan. Aandacht en een luisterend oor zijn is altijd fijn voor patiënten.
Een Post Intensive Care polikliniek is nuttig voor onderzoeksdoeleinden om de opname op de Intensive Care te verbeteren. Maar ik vraag me af of het team van de Intensive Care de centrale rol moet vervullen in de nazorg van de patiënt, als de patiënt ook al onder behandeling is bij diverse andere specialisten. De belasting van meerdere bezoeken aan een Post Intensive Care polikliniek moet ook niet onderschat worden. Misschien eerst bij een grotere groep patiënten onderzoeken of het wel zo’n goed idee is, voordat een polikliniek wordt opgezet?
Goedemiddag,
Ik vond vanmiddag dit stuk op internet en was meteen geinteresseerd.
Nu ben ik momenteel bezig met een scriptie rondom dit onderwerp (nazorg ex-IC patienten en naasten) voor de specialisatie opleiding tot IC-verpleegkundige.
Ik werk momenteel in een ziekenhuis in Belgie, waar er nog niets tot weinig bekend is rondom dit onderwerp.
Graag wilde ik gaan kijken of er ook in Belgie behoefte is aan nazorg, gezien er toch wat mentaliteitsverscillen zijn.
Alleen, hoe pak je dit aan??
Is het mogelijk om wat informatie te krijgen over de aanpak die er destijds is gebruikt? En zou ik daar misschien wat meer informatie over kunnen krijgen?? Hoe kan ik eventueel in contact komen met A. den Boer?
Met vriendelijke groet,
Danielle.
Hallo,
ik ben geïnteresseerd naar het onderzoeksverslag van A. de Boer. Welk ziekenhuis, regio.
Het bieden van nazorg lijkt is helemaal in opkomst. Ikzelf werk momenteel ook aan het opzetten van een nazorgpoli.
Diverse onderzoeken (Engeland, Amerika)wijzen op het nut hiervan. Uiteindelijk wil men dat iedere patiënnt zo snel en goed mogelijk weer zijn normale bestaan kan oppakken.
Ik ben dus op zoek naar informatie over dde voor en tegens van een nazorgpoli.
Hallo Eric,
bedankt voor je reactie op onze weblog. Ik zal je reactie doorsturen naar Esmee van der Hart. Zij zal dan reageren.
groeten Remco Ebben
Goededag,
Ook ik ben geinteresseerd.
Ik ben momenteel bezig met een scriptie rondom dit onderwerp (nazorg ex-IC patienten en naasten) voor de specialisatie opleiding tot IC-verpleegkundige.
Ik werk in een ziekenhuis in Spijkenisse, waar er nog niets tot weinig bekend is rondom dit onderwerp.
Graag wilde ik gaan kijken of er bij ons behoefte is aan nazorg.
Alleen, hoe pak je dit aan?? en waar vind ik meer gerelateerde informatie (onderzoeken, literatuur)?
Hoe kan ik eventueel in contact komen met A. den Boer?
Met vriendelijke groet,
A. skrzypczynska
beste belangstellenden,
zelf heb ik in november 2009 met een dubbelle longontsteking cat.5 en werkelijk alle comp;icaties die daar bij horen 5 weken op de intensive care gelegen.
heb alles goddank op het nippertje overleeft.
in september 2009 kregen de ic patienten een terugkomdag op kasteel maurik in vugt.
deze dag was georganiseerd door het jeroen boschziekenhuis in ‘s-hertogenboch. en het team van intensivisten en verpleegkundigen onder leiding van intensivist dr. p. de jager.
er was daar veel aandacht voor de problemen waar toch velen mee zitten. en er werd verteld over delier en film vertoond
kan zeggen dat ik daar veel aan gehad heb.
binnenkort opent in ‘s-hertogenbosch het nieuwe jeroen bosch ziekenhuis met grotere ic afdeling en nazorgkliniek voor ex ic patienten.
ga daar zeker gebruik van maken.
lichamelijk na ruim een jaar gaat het redelijk.
ondanks de vele beperkingen…
maar geestelijk is het echt nog lang niet op orde.
weet van mijn belgische vriendin dat er daar in belgie niets voor geregeld is.
zij was werkelijk verbaast dat er hier zo veel aandacht voor is…
zij werkt in het ziekenhuis in gent.
misschien een idee om ook zoiets in belgie op te zetten.
er is daar ook veel behoefte aan nazorg.