“Humane zorg is er op gericht dat patienten én naasten het besef en gevoel krijgen dat zij er toe doen”. Dat schrijft Lisbeth Verharen in haar proefschrift  over hulp aan naasten van traumapatienten, dat zij 16 september in Utrecht zal verdedigen.  De menselijke kant van de zorgverlening wordt benadrukt.  Zorg aan patienten én naasten is nodig, zo liet ook Sofie Verhaeghe zien in haar onderzoek naar het functioneren van familie van comapatienten ( Journal Clinical Nursing 2010,19,574-582). Ook andere  recente publicaties houden een pleidooi  om patienten en hun naasten werkelijk te zien staan, om hen als mens te erkennen.  Een aanbeveling is het boek “Iemand zien staan” van Annelies van Heijst (2009). Even lezenswaardig is het boek van Gonny ten Haaft  “Dokter is ziek” (2010) met aangrijpende verhalen van patienten die zich niet gezien voelden. Professionals handelen nog te vaak vanuit hun routine, en niet vanuit het perspectief van de patient.  Toenemende technologisering en economisering van de zorg mag de menselijke kant niet verdringen. Daarvoor moet blijvende aandacht zijn. Tijdens onze Invitational Conference op 14 oktober komen we op dit thema terug.