Een groep derdejaarsstudenten van de HAN is op het ogenblik bezig met een onderzoek op het gebied van ‘Augmented Reality in de Assemblage’. Ze doen dit onder begeleiding van Manouk Nijhof en Cees Vermeulen die actief zijn in het RAAK MKB Assembly 4.0 project. De studenten zijn betrokken bij enkele bedrijven en doen, daarnaast, experimenten om te onderzoeken hoe mensen reageren op digitale ondersteuning van assemblagetaken. Ze hebben experimenten uitgevoerd op de open dag van de HAN, op 30 maart 2019.

Foto: assembleren, eerst zonder, daarna met digitale informatie

Aan de slag zonder digitale ondersteuning
Allereerst werden aspirant studenten uitgenodigd om zonder digitale ondersteuning een lego-huisje in elkaar te zetten. Vervolgens kregen ze, met behulp van projectortechnologie, digitale informatie over de stenen die ze moesten pakken en de gewenste plek daarvan. Hierna kregen de aspirant studenten de mogelijkheid om te assembleren met behulp van informatie via de HoloLens. Er was veel belangstelling voor de experimenten.

Foto: assembleren met behulp van informatie via de hololens

Vakantiewerk met of zonder digitale ondersteuning?
Deelnemers kregen achteraf de vraag gesteld: “Als je drie weken vakantiewerk gaat doen en mag kiezen of je digitaal ondersteund wordt, of niet, wat zou je dan doen?”. Uiteraard werd ook de vraag “waarom?” gesteld. De antwoorden waren niet eenduidig. Er hebben 18 mensen meegedaan met het experiment: 10 mensen kozen voor digitale ondersteuning, de rest voor de traditionele manier van assembleren. Het assembleren met digitale ondersteuning ging zo’n 10% sneller. Interessant waren vooral de argumenten van de deelnemers om voor het één dan wel het ander te kiezen. Het bleek dat men vooral elementen noemde die te maken hebben met ergernis over verspillingen: “je hoeft niet meer te zoeken”, “je maakt minder fouten”, “ik vind een andere manier van assemberen handiger”, etc. Een aantal deelnemers gaf aan dat ze zich wat gerobotiseerd voelden. Anderen ervaarden dit totaal niet zo. Ze vonden het positief dat je niet meer “hoefde na te denken”. Blijkbaar werd het moeten nadenken als vervelende verspilling ervaren.

Learning: verspillingen in kaart brengen
Het experiment heeft in het onderzoek opgeleverd dat, bij het ontwikkelen en gebruiken van ‘Augmented Reality in Assemblage’ nauwkeurig in kaart gebracht moet worden welke verspillingen verdwijnen. Dit moet ook helder zijn voor de mensen die assembleren. Verder is het belangrijk om te beseffen dat niet iedereen het assembleren met AR-ondersteuning als plezierig ervaart. Hier is meer onderzoek nodig. Verandert de mening over digitale ondersteuning naarmate men er langer mee werkt? Hoe verandert het dan? Is het belangrijk om mensen die assembleren de mogelijkheid te geven om instructies aan te passen? Of moeten we accepteren dat mensen verschillen en digitale ondersteuning anders ervaren?

Meer informatie
Wilt u meer informatie over het onderzoek ‘Augmented Reality in Assemblage’?
Neemt u dan contact op met:
Manouk Nijhof, onderzoeker en projectleider
E manouk.nijhof@han.nl

Wilt u op de hoogte blijven van onderzoek, onderwijs en kennissessies van het HAN Lean-QRM Centrum?
Abonneert u zich dan op onze maandelijkse nieuwsbrief.