Bom dias iedereen,

Een derde en laatste bericht vanuit het mooie Rio..! De afgelopen dagen zaten weer bomvol en hebben we weer veel mogen beleven! Graag vertellen we jullie enkele hoogtepunten.

We hebben in eerste instantie nog meer wedstrijden bezocht dan we al deden. Mooi om kennis te maken met zo veel verschillende aangepaste sporten op zulk hoog niveau! Elke sporter maakt op zijn of haar manier indruk. Bij blindenvoetbal zit er een belletje in de bal, is het in het stadion stil en staat de coach achter de goal oriëntatie-aanwijzingen te geven. Er wordt daar nog al eens tegen elkaar aangelopen! Ook rolstoelbasketbal en rolstoeltennis zijn mooie technische en tactische sporten om te zien, eens te meer omdat “we” er erg goed in zijn. Bij de paratriathlon op de Copacabana is het bijzonder warm, niet alleen voor de sporters. Diep respect! Rolstoelrugby viel eerlijk gezegd een beetje tegen: er worden eigenlijk te makkelijk punten gescoord.

Wat ook indrukwekkend is zijn de sociale projecten die we bezoeken. Zo bezochten we eerder al een goalballvereniging, waarbij we spraken met de echte Carioca’s (inwoners van Rio). Dat lukte ook bij ons bezoek aan de Facha universiteit. Het is sowieso leuk om de verschillen tussen Nederland en Brazilië naast elkaar te leggen, maar extra leerzaam is het wanneer kwesties als inclusie, financiering en politiek aan bod komen. Er was veel tijd voor “het gesprek met een Braziliaanse student” en in de presentaties kwamen duidelijke verschillen tussen de twee landen naar voren. Rio is failliet en de spelen zijn daar debet aan. Hoe mooi ze op het olympic park ook zijn, de gezondheidszorg voor mensen in een favela is niet meer te betalen en mensen in de publieke sector krijgen op dit moment nog amper loon.

Hoe de sfeer was in een favela mochten we kort proeven tijdens onze trip met een gids. We zijn er niet al te lang geweest maar een dergelijke wijk is een ervaring op zich. We waren altijd veilig omdat we in een van de mildere wijken zaten, maar we waren ook altijd op onze hoede. Ook bezochten we daar een Paolo Coelho schooltje waarbij de kinderen door veel muziek levenslessen geleerd kregen; erg bijzonder! Over muziek gesproken: ook ons bezoek aan een carnavalsvereniging waarbij de verkiezing van het nieuwe “samba-anthem” voor komend jaar was een hoogtepunt! Die Brazilianen weten wel wat dansen is!

Naast sport en sociale projecten hebben we ook ontbijtsessies gehad met niemand minder dan chef de Mission André Cats en zelfs minister Schippers had tijd voor ons. Studenten informeerden hen over onze reis en we mochten op onze beurt aan hen enkele vragen stellen. Dit gebeurde in een leuke en informele sfeer. Minister Schippers was zeer te spreken over het feit dat bij deze reis een opdracht hoorde “samen voor goud” van noc*nsf waarbij studenten iemand met een beperking in beweging moesten krijgen. Ook was ze te spreken over wat we op deze reis al gezien en geleerd hadden.

Laatstgenoemde is natuurlijk voor ieder persoon verschillend. Maar we kunnen stellen dat door de wedstrijden, sociale projecten en verschillende gesprekken dat we de “vanzelfsprekendheid” in Nederland eigenlijk misschien wel te gewend zijn. Voor iemand met een beperking is niet zo veel vanzelfsprekend en dat geldt misschien ook wel voor de minder bedeelde Braziliaanse inwoners. Het is een land waarin het verschil tussen rijk en arm zeldzaam groot is. Die lessen en nog veel meer indrukken nemen we na een gezellige afsluitende bbq en een lange terugvlucht mee naar Nederland.

Mocht je ons weer in het Nijmeegse zien rondhobbelen, spreek ons gerust aan als je nog wat meer wilt weten over deze indrukwekkende reis. Tot snel amigos!

Rinus, Carmen, Leonie en Kim