Of het nou komt door die lente in m’n bol, door de complimenten die we vanmorgen kregen van de meelezer van onze scriptie, m’n minor Sport en Voeding die ik gister heb afgerond, de enthousiastelingen op stage, de GO voor ons onderzoek, de lekkere muziek die op dit moment door mijn speakers galmt, de positieve tussenbeoordeling op stage, de verrukkelijke quiche (voor mensen die indruk willen maken op een afstudeerfeestje o.i.d.: zie bijlage voor het recept) die ik vandaag mee kreeg in mijn broodtrommel of door een combinatie van deze onafhankelijke variabelen weet ik niet, maar die afstudeerfase bevalt me eigenlijk wel.

Hoe anders was dat gevoel 2,5 maand geleden… Aan de lopende band kregen we afwijzingen van potentiële stageplaatsen. We werden met de minuut minder kieskeurig voor stageplaatsen en ook ons zoekgebied breidde zich in rap tempo uit van Arnhem/Nijmegen richting Utrecht en omstreken. Op een gegeven moment werd het zo erg dat we de zeehondencrèche in Pieterburen hebben benaderd om zwemlessen te verzorgen aan de zeehonden, maar zelfs daar werden we niet uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek. Twee weken voordat de stageperiode daadwerkelijk van start zou gaan, durfde LANDER in Zaltbommel het aan met ons. Waar een beetje doorzettingsvermogen al niet goed voor blijkt te zijn. Achteraf gezien ruim op tijd natuurlijk. Twee weken, veertien dagen, waar maakte ik me in vredesnaam druk om?

Inmiddels zijn onze stagewerkzaamheden in volle gang en ook het onderzoek begint steeds meer vorm te krijgen. Als beweegcoördinatoren (blijft stoer!) van het project ‘Fit voor werk!’ zijn wij vier dagen te vinden bij LANDER. Dit is een sociale werkvoorzieningsplaats voor langdurig werklozen of voor mensen die om welke reden dan ook niet bij een reguliere werkgever aan de slag kunnen. Dertig fanatiekelingen komen op maandag en woensdag een uur bij ons sporten en krijgen vier voorlichtingen over gezond(er) leven. Sport wordt ingezet als middel om bepaalde competenties die (ook) nodig zijn op de werkvloer, zoals bijvoorbeeld samenwerken en gevoel voor arbeidsverhoudingen, te ontwikkelen. Uiteindelijk is het doel om door middel van sport mensen beter voor te bereiden op en fysiek sterker te maken voor detachering. En ondertussen zijn er ook al behoorlijk wat calorieën verbrand.

Dat afstuderen veel tijd en energie kost, zal ik niet ontkennen. Maar om bezig te zijn met een doelgroep waar je energie van krijgt, met een onderzoek dat je zelf hebt bedacht, dat je interessant vindt en dat je tot het allerlaatst aan het verbeteren en aanpassen blijft om uiteindelijk een topproduct af te leveren en een presentatie te geven waar je volledig achter staat, vind ik stiekem best leuk. Het is een half jaar om te laten zien wat je de afgelopen vier jaar eigenlijk allemaal hebt geleerd. Je bent, meer dan de rest van de opleiding, zelf de regisseur en dat vind ik leuk! Misschien is dat wel makkelijk praten met een GO op zak, maar toch.

Behalve het afstuderen zelf staat op dit moment niets het afstuderen en dat diploma nog in de weg wat mij betreft. In één rechte streep door naar de finish is het plan! Er komen vast en zeker nog wat (on)geplande wegwerkzaamheden of omleidingen tussendoor, maar dat hoort er bij denk ik. Zoals Paulo Coelho dat zo mooi verwoordde in een quote: ‘ Straight roads do not make skillful drivers’. Ik ga mijn best doen om zó goed te sturen, dat ik mooi op tijd, in juli, trots die finish haal.

Voor alle bikkelaars, met of zonder GO, die ook aan het afstuderen zijn: veel succes en hopelijk tot 9 juli! GO GO GO!

O ja, Zoals beloofd het recept van de dadelquiche die het vast heel goed doet tijdens het afstuderen en vast ook op afstudeerfeestjes, bij afstudeerkringen en tijdens afstudeerstress:

Ingrediënten:
– Dadels
– 1 beschuit
– Quichebodem (diepvries)
– Pecannoten
– Rucola
– Pakje pittige gorgonzola
– 4 eieren
– Halfvolle Creme fraiche (Blueband finesse)
– 125 ml melk
– Flinke scheut gembersiroop
– Gemberpoeder
– Versgemalen peper

Hoe nu verder?

1. Verwarm de oven voor op 200 graden.
2. Vet een quichevorm in (geen springvorm!) en verkruimel een beschuit over de bodem. Mik een ontdooide quichebodem in de vorm. Prik met een vork in je linkerhand gaatjes in de bodem (van de quiche, niet van de vorm) en rooster met je rechterhand ondertussen de pecannoten met een beetje olie in de pan.
3. Bedek de quichevorm met de (in stukken gesneden) dadels en geroosterde pecannoten. Bedek dit vervolgens met rucola.
4. Mix een pakje pittige gorgonzola met 4 eieren, de kookroom, de melk, de gembersiroop en naar smaak gemalen peper en gemberpoeder.
5. Schenk dit over de dadels, pecannoten en rucola.
6. 40 minuten in de oven. Goed in de gaten houden: als de bovenkant (te) donker wordt, moet de temperatuur van de oven wat lager.

Bon Appetit!