‘Hoe spreek je je naam uit?’ Dat is de meest gestelde vraag in mijn eerste week hier bij de HAN Academie Sport en Bewegen. Per 6 januari ben ik gestart als de nieuwe directeur. Ik heb wel gemerkt dat men uitgesproken nieuwsgierig is naar wat ik heb gedaan en wat voor een persoon ik ben. Dat is nog best lastig uit te leggen. Ik heb een vrij diverse achtergrond en unieke loopbaan tot nu toe gehad.

Mijn naam spreek je uit als ‘ii-guan’. Het is een Chinese naam. Ik ben in China geboren, maar ben in Brabant en Utrecht opgegroeid. De laatste tien jaar heb ik in Zwitserland en Duitsland gewoond. Om het nog ingewikkelder te maken, mijn echtgenote is Russisch-Oezbeeks. Wij hebben een zoontje van vijf die al gauw vier talen door elkaar heen spreekt.

Ik heb zelf Internationale Economie en Sportmanagement gestudeerd. Enkele bekende werkgevers die ik heb gehad zijn Aegon, Rabobank, NOC*NSF, World Rowing, Special Olympics en het EK voetbal in Duitsland in 2024.

Qua persoonlijkheid zou ik mezelf beschrijven als nieuwsgierig en een beetje eigenwijs. Ik heb bijvoorbeeld een tennisclub opgericht, heb op unieke plekken aan sportevenementen meegedaan en bij Interpol een cursus gedaan om mensen te ondervragen.

Een ander voorbeeld. Bij het afgelopen EK was ik de stadionmanager in Leipzig. Na onze laatste wedstrijd (Oostenrijk – Turkije 1-2) moest de dag erna bijna alle IT-infrastructuur en EK-branding het stadion uit. Tegelijkertijd wilden er 16 vrachtwagens naar binnen om op te zetten voor een concert van Pink. De grasmat ging er ook uit. Toch heb ik met Red Bull bedongen om nog een vriendschappelijke wedstrijd te spelen tussen de RB Leipzig medewerkers en de EK medewerkers. Dit was een unieke kans, want normaal mocht je nooit het veld gebruiken omdat het gras weer moest herstellen voor de volgende wedstrijd. Met vol protocol, Champions’ League hymne, scheidsrechters, ballenkinderen, catering en commentaar hebben wij dit toen georganiseerd. Daar hebben we het nu nog steeds wel eens over.

Ik heb nooit de specifieke ambitie gehad om in hogere managementfuncties te komen. Ik wilde gewoon steeds een betere persoon en professional worden. Altijd een nieuwe uitdaging zoeken. Zo ben ik in de management en directeursrollen gegroeid, door actief mezelf te blijven ontwikkelen. Wat dit betreft past het strategische doel van de HAN ‘Een leven lang ontwikkelen’ erg goed bij mij. Naast mijn werk leer ik nog steeds: Spaans, Russisch; ik heb net een cursus duurzaamheid afgerond en start binnenkort de cursus tot scheidsrechter bij de KNLTB. Je raakt nooit uitgeleerd.

Ik werk al bijna 20 jaar in de sport. Ik geloof heilig in de kracht van sport en bewegen. Ik heb zelf ervaren en gezien dat sport mensen bij elkaar brengt, vreugde brengt en bijdraagt aan de gezondheid. Tijdens mijn tijd bij World Rowing was ik verantwoordelijk voor de ontwikkeling van Paralympisch roeien. Er kwam een keer een 17-jarige jongen uit Paraguay naar ons trainingskamp. Hij had een ongeluk gehad, raakte grotendeels verlamd en kwam in een rolstoel terecht. Zijn ouders schaamden zich voor hem en hebben hem 2 jaar thuis gehouden. Zijn fysio was toevallig een roeicoach en die heeft hem toen meegenomen. Door de sport en het leren kennen van andere atleten met een handicap bloeide hij weer helemaal op. Drie jaar later zag ik hem bij het WK in Oostenrijk, 1 brok spieren en een grote glimlach. Hij had zijn middelbare school afgerond en hij was aan het werk bij een bakker. Daar doe je het voor, een bijdrage leveren aan echte mensen.

In mijn nieuwe functie wil ik bijdragen dat de studenten, de volgende generatie sportprofessionals, dit ook kunnen doen. Door personen te helpen in hun levensstijl, door mooie evenementen te organiseren of iets nieuws te innoveren om mensen aan het bewegen te krijgen. Middels onderzoek, onderwijs bereiden wij ze voor in het werkveld zodat ook zij hun impact kunnen maken. Ik ben erg benieuwd naar wat ze in petto hebben en wat voor anekdotes zij in de toekomst kunnen vertellen.