Graag blik ik even terug naar de laatste zin van mijn blog in juni 2014. Vers afgestudeerd, diploma op zak en de wereld aan mijn voeten, ‘Ik ga de knoop doorhakken. Nu echt. Australië here I come. Jij bent mijn nieuwe uitdaging. Tot in 2015 ergens. Ik kijk enorm uit naar je!’

Vastberaden als ik was over mijn reisplannen, zo vastberaden was ik de dag daarna toen ik werd gebeld door mijn afstudeerstage of ik wilde solliciteren om bewegen verder vorm te gaan geven in deze organisatie. Natuurlijk! Iets met ‘kansen’ en ‘aanpakken met beide handen’.

Inmiddels ga ik al een half jaar met veel plezier drie à vier dagen naar mijn werk bij LANDER. LANDER is een sociale werkvoorziening voor mensen die bij een reguliere werkgever (nog) niet (zo makkelijk) aan het werk komen. De redenen hiervan lopen enorm uiteen. Er werken in totaal zo’n 1500 mensen en zij werken bij LANDER binnen hun eigen mogelijkheden met de nodige begeleiding. Nu de participatiewet om de hoek is komen kijken, wordt er verwacht dat er veel werknemers van LANDER gedetacheerd worden en dat is voor veel mensen een tamelijk grote stap.

Daarom is het vitaliteitsprogramma ‘Fit voor werk!’  in het leven geroepen vorig jaar. Sport inzetten als middel om de stap naar extern werk te verkleinen. Héél SBE! Veel mensen die meedoen met ‘Fit voor werk!’ hebben sinds het slagballen op de basisschool niet meer gesport, dus plezier en succesbeleving staan hoog in het vaandel. De competenties die op de werkvloer belangrijk zijn komen terug in de sportactiviteiten die we aanbieden: communiceren, samenwerken met verschillende mensen, flexibiliteit, coachen, en afspraken nakomen bijvoorbeeld. En iedereen heeft persoonlijke doelstellingen wat betreft de competenties.

Als projectcoördinator (ik kan er niets aan doen, maar ik vind dit een ongelooflijk stoer woord dus ik zal hem nog een aantal keer herhalen. Gewoon voor de stoer) ben ik verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van het project. Gelukkig hoef ik dat niet alleen te doen, want op dit moment huppelen er vier stagiaires rond die mij helpen om dit project tot een succes te maken. Twee MBO stagiairs uit Tilburg en, jawel, twee SBE stagiairs uit Nijmegen! Het is heel leuk om met hen samen te werken en een team te vormen met deze vijf (Marieke, als je dit leest: ik vergeet je niet hoor) sportliefhebbers. En voor mij ook heel leerzaam!

Toen de projectcoördinator  van ‘Fit voor werk!’ begin dit jaar naar een lezing van Erik Scherder is geweest over ‘Het Fitte Brein’ en het zitgedrag van mensen, werd zij direct geboeid door dit onderwerp. Sinds kort zijn ze ook bij LANDER bezig om het staand werken te implementeren in de organisatie. Toen ik vervolgens werd gevraagd om mij ook met dit onderwerp te bemoeien, was ik uiteraard direct enthousiast. Ik ben me gaan verdiepen in het zitgedrag van mensen en de cijfers liegen er niet om. Gemiddeld zitten mensen 80 procent van de tijd dat ze wakker zijn. Think about that.. Het brengt behoorlijk wat gezondheidsrisico’s met zich mee (zie filmpje hieronder).

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=aaX9PEvWACs[/youtube].

‘Zitten is het nieuwe roken’ is de boodschap die ik de medewerkers mee wil geven in de voorlichtingen. De stoelen stapel ik op aan de zijkant van de ruimte tijdens deze voorlichtingen en ik nodig de mensen uit het staand te volgen. Met resultaat wat mij betreft: medewerkers waren op een positieve manier actiever. Net wat ik nodig heb, want juist de ervaringen die de mensen bij zichzelf opmerken tijdens dat uurtje staan heb ik gebruikt in mijn voorlichting. Heel interactief, daar hou ik van! Een deelnemers begon bijvoorbeeld wat te wiebelen en daar sprong ik dan weer op in.  Een mooi moment was dat er bij één voorlichting een aantal mensen zittend begonnen (wat ze uiteraard zelf mochten beslissen), maar op het eind van de voorlichting stond iedereen.

Ik besteed aandacht aan de voordelen van staand werken en de nadelen van zittend werk, maar ook de angst die er bij mensen speelt (dan krijg je toch spataderen? Ik krijg dan rugpijn!) wanneer we het over staand werken hebben wordt niet overgeslagen. Dat een goede houding enorm belangrijk is, klinkt vanzelfsprekend. Ook afwisseling tussen zitten, staan en bewegen is essentieel om staand te kunnen werken. Een hele dag zitten is niet goed, maar een hele dag staan ook niet. Juist de afwisseling tussen zitten, staan en bewegen is enorm belangrijk. En ook dat bewegen is een onderdeel van het project. Gezellig samen een uur per week buik-, been- en rugspieroefeningen trainen. Ik word ook wel ‘de slavendrijver’ genoemd bij dit sportuurtje. Maar ze mogen ook gewoon Carolien zeggen. Of projectcoördinator.

Ik hou er altijd van om af te sluiten met een quote. Deze blog sluit ik af met een aantal de-hier-wordt-de-projectcoördinator-heel-blij-van-quotes van de deelnemers afgelopen weken bij ‘Fit voor werk!’: ‘De huisarts was dolblij met de uitslagen en ik weet zeker dat het bewegen met ‘Fit voor werk!’ daaraan heeft bijgedragen’, ‘Na dat uurtje badminton voel ik me weer even 18!’, ‘Ik heb me aangemeld bij de sportschool en ben al twee keer geweest!’, ‘Ik ben de rest van de dag veel geconcentreerder als ik heb gesport!’, ‘ Ik merk dat ik veel langer kan lopen met de hond en ik hoef ook niet meer op de bank te liggen tussen de middag!’, ‘De hoofdpijn van vanmorgen is weg na het sporten!’, ‘Is het nu alweer tijd?’