Afgelopen paasweekend was het team HAN Sports and Exercise Nutrition te vinden op Texel. Docenten, sportdiëtisten en studenten fietsten mee met 6 ultraduurlopers tijdens de Zestig van Texel met als doel om de voedings- en vochtinname te registeren. Het doel van de lopers: 120 km binnen 13 uur!

Een aantal reacties van de fietsers:

“Het was een gezellig weekend en fijn dat ik een bijdrage heb kunnen leveren aan het DSSS voedingsonderzoek!”
“Wat een unieke ervaring om van dichtbij mee te maken wat zo een ultraloop nou eigenlijk echt inhoud”
“Toen de zon op kwam zag je eindelijk door wat voor mooi stukje Nederland je eigenlijk aan het fietsen was”
“Het was wat mij betreft een erg geslaagd onderzoek en een zeer leerzame dag waarbij op een op een paar verloren kratjes na alles goed is verlopen.”
“Top ervaring”
“Het is mogelijk om meer dan 100 gram koolhydraten per uur binnen te krijgen tijdens het lopen zonder maag-darmklachten te krijgen!”

De voorbereiding
Op zondag werden lastige stukken van de route verkend. Verdwalen was natuurlijk geen optie. Aansluitend waren afspraken gepland met de ultraduurlopers voor het wegen en meten van gewicht en lengte. Voeding, bidons, flesjes, sportvoedingspreparaten werden gecodeerd voor het onderzoek. Daarnaast werden strategieën voor een optimale voedingsinname besproken. Al hadden veel lopers een duidelijk plan uitgestippeld.

Vroeg in de (zeer koude) ochtend begon de loop om 4.35 uur in Den Burg. Het keerpunt was bij ’t Hoorntje na 60 km, waarna de lopers dezelfde weg weer terug gingen richting finish in Den Burg.

Ervaringen tijdens de 120 km
Floris Wardenaar fietste 120 km mee met Jan Albert Lantink. Hij liep al snel in zijn eigen tempo voor de andere 120 km lopers uit. Op het moment dat het licht werd op de noordpunt van het eiland trok de kou op uit de grond. Tot aan het strand voelde hij zich heel erg goed. Vooral na het keerpunt deed het strand Jan Albert geen goed. Hij verloor ongeveer 7 minuten op zijn oorspronkelijke schema. Terwijl hij voor het strand daar 7 minuten op voor liep. Toch liep hij knap naar een tijd van 9 uur en 30 minuten. Een goede leerschool voor zijn volgende doel: de Sparthatlon.

Nick Iedema en Ingrid Ceelen fietsten beide 60 km mee met Jeroen Renes. Voor Jeroen was deze 120 km een (relatief zware) ‘training’. Jeroen had zijn eigen verzorger mee op de fiets en hij hield de tijdsplanning van het voedingsschema strak in de gaten. Elk uur werd in een voicerecorder ingesproken wat er in totaal was gedronken en de RPE op een schaal van 0-10. Vele gelletjes (meer dan 30 in totaal!), bananen, granenkoekjes werden genuttigd onderweg. In ongeveer 11 uur en 40 minuten kwam Jeroen over de finish. Waarna hij nog lachend op de foto kon! Het was bijzonder om te zien dat iemand meer dan 100 gram koolhydraten per uur kan innemen tijdens het lopen zonder maag en darmklachten te krijgen.

Gert Vriend en Kristin volgden Heidi ieder 60 km lang. In het donker en de kou viel het tegen om alles goed te registreren, omdat je niet kon zien of het apparaat aan het opnemen was of niet. Gert had dus het geluk dat zijn loopster de eerste uren niets at of dronk. Kristin nam na 60 km het werk over. Heidi had een goede drive en kreeg gezelschap door de hele groep van 60km lopers in schitterend zon! Om de 5 km werd een gel gegeten en de registratie daarvan was goed bij te houden. Bij 80km stonden Shiannah, Sarai en Kristin te wachten op hun lopers die de 2e strandstuk alleen moesten lopen. Wind tegen op het strand, zeker een pittig stuk!

Sarai Pannekoek en Shiannah Danen , sportdiëtisten en voormalige stagiaires van het team, gingen samen op pad met hun loper. Om half 5 in de ochtend startte een kleine groep ultraduurlopers. Het was pikkedonker, de maan en de lichtjes die de lopers (en fietsers) bij hen hadden gaven een mooi beeld van de route en de eerste 40 km. Zij vonden het mooi om te zien dat de loper, zonder enige begeleiding van een sportdiëtist, zijn eigen sportvoeding had gepland: elk uur een zakje met daarin verschillende koolhydraatrijke producten, verdunde sportdrank in bidons en warme thee met suiker.

Sjoerd Privee, stagiair voeding,  ging de uitdaging aan om 120 km met zijn loper Peter Palmans te overwinnen.  Peter had al een tijdsschema met wanneer hij welke producten tijdens de loop zou nemen.  Voor de start was het nog even stressen, omdat het gewicht van de producten te hoog was voor het kratje en deze los kwam van de fiets. Gelukkig werd dit probleem snel opgelost en konden beide heren richting de start. Sjoerd was tijdens de start redelijk gespannen. Het is toch een verantwoordelijkheid om te loper de juiste producten aan te geven en te registreren. Uiteindelijk bleek dit mee te vallen en vond hij het fantastisch om door de verschillende landschappen te fietsen en zijn loper te begeleiden. Na ongeveer 65 kilometer voelde Sjoerd zijn benen moe worden, mede door de zware wind tegen . Ondertussen liep Peter nog steeds op hetzelfde tempo door en haalde ‘moeiteloos’ de finish. Aan het eind zag Peter eruit alsof hij even heel hard naar de supermarkt had gefietst in plaats van die 120 km.

Cindy van der Avoort, diëtist,  fietste de eerste helft mee met Edwin. Naomi Derks, studente Minor,  trof ongeveer zes uur later Edwin op het keerpunt voor de tweede helft van zijn 120km. Met een mand vol gelletjes, flesjes, koeken en een banaan gingen zij samen op pad. Edwin was een kanjer, hij bleef gezellig kletsen, grapje op z’n tijd en bleef positief, ook wanneer zijn benen niet meer wilden. De lopers vormden ook echt een eenheid wat bijzonder was om te zien, zoals medeleven en aanmoediging als iemand tijdens de wedstrijd er even doorheen zat.

De coördinatie van het voedingsonderzoek op Texel lag voornamelijk in handen van afstudeerstudent Rianne Dijkhuizen. Na een maand intensieve voorbereiding voor de ultraduurloop was vanaf het begin van de loop spannend of het allemaal goed ging lopen. Tijdens de dag zelf heeft zij samen met Heleen van der Wilt lopers gewogen en de hoeveelheid resterende sportvoeding gemeten (zie foto). Ondanks een aantal kleine tegenslagen (lege voice recorders en kratjes die niet op de fiets bleven zitten) was het een erg geslaagd onderzoek!