Top programma Olympische spelen : Economische Legacies
Verslag Top programma Olpympische Spelen: Economische Legacies.
Geschreven door: Jan Schutte,
Alweer de vijfde avond van het Topprogramma Olympische Spelen! Deze keer over “Spelen en Knikkers”, de economische kant van het organiseren van de Olympische Spelen. Pieter Verhoogt van Sport2B (www.sport2b.nl).
In het verhaal van meneer Verhoogt kwamen een aantal opvallende dingen naar voren. Allereerst kwam het bekende liedje van de hoge kosten [1] van een evenement aan bod, welke vakkundig werden genuanceerd in operationele kosten en investeringen. De operationele kosten (tussen de 2-2,5 mld.) hebben vooral te maken met het organiseren van de 3 weken van het evenement. De investeringen zijn bijvoorbeeld de verbetering van de infrastructuur en de kosten om de accommodaties op tijd klaar te krijgen.
Het onbekende liedje is wat het nu eigenlijk opbrengt zo`n groot evenement organiseren [2]. Hiervoor zijn verschillende manieren om dit te berekenen in omloop en hierbij zal vooral gekeken moeten worden naar wie het berekent en op welke manier, er zijn namelijk afwijkende speelvelden en rekbare spelregels voor deze berekening.
Een aantal conclusies die na afloop van de avond getrokken kunnen worden zijn dat de ideale tijd om een evenement, zoals de Olympische Spelen of het WK Voetbal, te organiseren is tijdens een economische recessie. De kosten die gemaakt worden om dit evenement te organiseren kunnen dan in de economische groei terug betaald worden. Een goed voorbeeld hiervan zijn de Olympische Spelen in Londen en misschien een slecht voorbeeld is het WK Voetbal in Brazilië.
Er is verder nog een historisch overzicht gegeven van de economische ontwikkeling m.b.t. de Olympische Spelen. Met name de spelen van Montreal in 1976 zijn hier een mijlpaal in geweest. De kosten van het organiseren van de Olympische Spelen werden vooral door de stad betaald en door de torenhoge kosten hebben de inwoners van de stad tot enkele jaren geleden nog extra belasting moeten betalen om deze kosten terug te krijgen [3].
Door deze ontwikkeling is er commercialisering ontstaan tijdens de Spelen in Los Angeles (1984) waardoor de opbrengsten van het toernooi een stuk hoger kwamen te liggen. Hierdoor is het tegenwoordig ook economisch interessant om een groot sport evenement te gaan organiseren. Kijk maar naar de opbrengsten van de Spelen in Beijing (2008).
Misschien het meest interessante gedeelte van de avond was de discussie achteraf. Hierin werd door Herbert Wolff (coördinator Olympisch Vuur) aangegeven dat, als men een Olympische Spelen wil organiseren, er een probleem moet zijn wat uitermate goed opgelost kan worden door de Spelen. Doordat er een keiharde deadline ligt, namelijk de opening van de Spelen, zal de besluitvorming hierdoor een stuk sneller gaan. Bijvoorbeeld de Spelen in Londen, met de wijk East End die ze willen gaan opknappen om de verdere verpaupering tegen te gaan. Of de Spelen van Barcelona waar de infrastructuur in en naar de stad op grootschalige schaal werd veranderd.
Tot slot nog iets om over na te denken.
“ Een Bid doen is geen all-in op Zwart of Rood in het Casino.” ( Pieter Verhoogt)
Als men een Bid doet zal men, als men de spelen niet krijgt, altijd een achterliggende gedachte mee hebben waar het land of de stad een voordeel aan heeft. Het is aan de studenten die het Topprogramma volgen om dit voordeel voor het Bid voor de Spelen van 2028 te vinden en te presenteren in de laatste week.
[1] http://www.z24.nl/bijzaken/artikel_25689.z24
[2] http://www.demorgen.be/dm/nl/1005/Meer-Sport/article/detail/1044686/2009/12/21/Recordopbrengst-van-3-76-miljard-euro-voor-Olympische-Spelen.dhtml