‘Wat een prachtig, open, blij en sportief volk zijn die Brazilianen (tenminste het deel van de bevolking dat we tot dusver ‘ontmoet’ hebben). Ik ben nu drie dagen in Brazilie. Drie intensieve dagen van discussie over de kracht van sport en bewegen met Brazilianen die vanuit diverse verantwoordelijkheden betrokken zijn bij Rio 2016. Drie dagen ook waar we zoeken naar een antwoord op de vraag wat precies de Olympische ambities van Nederland inhouden.

Ik begeef me in een prettig maar elitair gezelschap.  Een gezelschap van believers; believers in de kracht van sport. Maar elitair of niet, iedereen in onze groep is ervan overtuigd hoe waardevol sport is. Sport is gezond, sport verbindt, sport maakt een land trots en draagt bij aan het gevoel van eigenwaarde en vertrouwen, sport is een hefboom voor verandering etc. 

Ook de trotse Brazilianen hebben zo’n soort overtuiging. Daarnaast hebben ze ook een goed verhaal. Een verhaal dat start bij een oprechte ambitie waarbij de ‘waarom’-vraag van die ambitie goed beantwoord wordt: De Spelen als hefboom voor het versnellen van de sociale veranderingen die ze toch al wensten.

Maar we hebben nog meer gedaan. Met een klein deel van het gezelschap hebben we deelgenomen aan de voorbereidingen van een carnavalsfeest. Wat een energie en dynamiek. Wat een gezamenlijkheid, wat een beleving! Muziek en beweging zijn de ingrediënten voor intense ervaringen blijkt maar weer eens.

Aan de Copacabana hebben we beachvolleybal en voetvolley gespeeld. De omstandigheden verzachten de pijn van het verlies; die Brazilianen zijn echt goed’.