De cijfers zijn en blijven verontrustend: drie op de tien Nederlanders leeft aanmerkelijk korter dan de zeven die ‘geluk hebben’. De factoren waarmee dat geluk wordt gekregen, of afgedwongen, zo u wilt, zijn net zo divers als de mensen zelf. De HAN heeft in het koersplan het verminderen van de kloof die in onze samenleving gaapt tot een van de kernthema’s gemaakt en hoopt daarmee bij te dragen aan ‘een slimme, schone en sociale wereld van morgen’.

Simon van Genderen, gepromoveerd onderzoeker en docent Sports Economics & Strategic Sports Management van HAN Sport en Bewegen, speelt daarbij met een team van collega’s een centrale rol. ‘Wij moeten niet alleen de spin in het web zijn, maar de spin die een groot aantal webs met elkaar verbindt. We willen de studenten bewust maken van de invloed van gezondheidsverschillen binnen hun toekomstige werkveld en hun mogelijkheden laten zien om hier indien nodig samen met andere sectoren en professionals iets aan te doen.’

Schrijnend
Mensen met een lage opleiding of laag inkomen leven 7 jaar korter en voelen zich maar liefst 15 jaar minder gezond. Het zijn onthutsende cijfers met schrijnende gevallen, die vaak niet eens uitzonderingen zijn. Het drift de mensen die er werkelijk jets aan willen doen tot wanhoop. ‘En ‘we’ dat zijn we allemaal, uit alle sectoren’, zegt Simon van Genderen. Daarom probeert Van Genderen samen met een groot aantal netwerken binnen en buiten de HAN docenten, onderzoekers, studenten en professionals samen te laten werken aan oplossingen om sociaaleconomische gezondheidsverschillen te verkleinen.

Achterstand

‘De gezondheidsachterstand bij mensen met een laag opleidingsniveau of inkomen is een complex probleem dat om een integrale aanpak vraagt’, legt Van Genderen uit. De voorbeelden van mensen die om allerlei redenen niet meekunnen in de moderne samenleving lijken eindeloos. En de lijst van mensen die niet meekunnen of willen wordt alsmaar langer. Van Genderen: ‘Het is al langere tijd bekend dat je het probleem niet van één kant aan kunt vliegen. En ook niet van twee. Het gaat niet alleen om het verbeteren van leefstijl of het aanleren van gezondheidsvaardigheden. Het héle plaatje doet ertoe. Dus ook bijvoorbeeld de fysieke en sociale omgeving van mensen met een lage sociaal-economische status: hoe gezond is hun huis? Hoe groen is het in de wijk? Zijn er laagdrempelige sportclubs in de buurt? Ook het beleid van de overheid kan een rol spelen. Net als wet- en regelgeving.’

Fair Health
Kortom, ga er maar aan staan. Van Genderen is desondanks vol goede moed over het initiatief van de HAN om met Fair Health een poging te doen om de problemen – en de oplossingen – integraal in kaart te brengen. Van Genderen schreef een theoretische verkenning over de invloed van de sociaaleconomische positie op de gezondheid van mensen door leefstijl en leefomgeving. Eerst worden per levensfase de bestaande gezondheidsverschillen geduid. Vervolgens komen factoren aan bod die de leefstijl kunnen beïnvloeden: individuele en leefstijlfactoren (microniveau), leef-, woon- en werkomstandigheden (mesoniveau) en drijvende krachten zoals politiek-institutionele. Tot slot worden interventies en strategieën beschreven die de gezondheid van individuen en/ of groepen kunnen verbeteren.

‘Maar nogmaals’, benadrukt Van Genderen. ‘Het zal van meerdere kanten moeten komen. Met het document willen we studenten, docenten, onderzoekers en beleidsmakers voorzien van relevante informatie over de integrale factoren die en rol kunnen spelen bij het ontstaan en het terugdringen van sociaaleconomische gezondheidsverschillen.’

Meer info over dit onderwerp op: www.han.nl/fairhealth