SWOA en HAN: broedplaats voor samen leren in de wijk in Arnhem

Gemoedelijk zijn vrijwilligers, maatjes, wijkteamcoaches, seniorenadviseurs, thuishulp, mantelzorgers en HAN-studenten van de minor ‘Zingevingsgericht werken’ nog altijd met elkaar in gesprek in gemixte groepjes van zes, wanneer Jan Jacobs (SWOA) en Dries de Moor (HAN) laten weten dat we inmiddels al een kwartier zijn uitgelopen en dat men uiteraard met een drankje en hapje erbij naar behoefte nog wat kan doorpraten met elkaar. In één van de groepjes wordt een door de studenten bedacht ‘Waardenspel’ aandachtig doorgespeeld, terwijl andere groepjes rustig hun gesprek afronden en ingaan op de uitnodiging om nog even met elkaar of anderen na te praten. Het is een mooie gewaarwording om deze circa 60 mensen van zeker drie generaties samen te zien zoeken naar de goede aanpak in de omgang met zinvragen in de praktijk.

Na het college van een half uurtje over vier aspecten van zingeving gespreksvoering: traagheid, ambivalentie, raadselachtigheid en waarden – zijn de aanwezigen over deze aspecten met elkaar in gesprek gegaan. Voorbeelden en dilemma’s werden gedeeld. Praktijk- en persoonlijke levenservaring en theoretische kennis komen samen. Er wordt gezocht naar werkwijzen voor de aspecten die in veel benaderingen als belangrijk worden opgemerkt (rehabilitatie, empowerment, positieve gezondheid, keukentafelgesprek, etc) maar die in de praktijk helaas vaak achterblijven ten opzichte van de meer meetbare aspecten van welzijn. Alle aanwezigen lijken het erover eens dat juist zingeving in allerlei benamingen (stip op de horizon, ‘s ochtends je bed uitkomen voor…, spiritueel welbevinden, het goede leven, betekenisvol leven, etc), sterke invloed heeft op motivatie van mensen om zich al of niet in te spannen hun lichamelijk, sociaal of psychisch welbevinden te bevorderen. Want wat heeft dat voor zin, zonder zin? En waarom vinden we het moeilijker om te werken vanuit meerstemmigheid in onze waardering voor het leven, het niet-weten, naar de pijn toe te bewegen, weg te blijven van onze reparatie reflex – dan smart doelen te formuleren op één van de andere vlakken?

De aanwezigen gaven aan verbinding en uitwisseling met elkaar heel waardevol te vinden. Als verbeterpunt werd genoemd dat er wat meer tijd mag worden uitgetrokken voor het gesprek met elkaar. Ook blijkt uit de evaluatie bij SWOA dat de studenten gerust wat meer de regie over het gesprek mogen voeren aan tafel, zodat iedereen de ruimte krijgt. Dat nemen we mee voor de volgende keer. Op 4 april 2018 staat ‘Doorbreekt de eenzaamheid’ als thema voor de broedplaats op de agenda.

Was je erbij? We zijn benieuwd hoe je terug kijkt op de bijeenkomst en hoe je er in de praktijk mee aan de slag bent. Plaats gerust een reactie om dit met ons te delen.