Wat zijn de grenzen/kansen van web 2.0 voor leren?
Gisteren hadden Frank en ik een gesprek met Frans Maassen. Frans is eigenaar van het bedrijf Maassen Consulting en is oa de bedenker/maker van de softwarepakketten Educatienet en Kennismotor. De afspraak was gemaakt naar aanleiding van een trainingstraject dat Frank en ik hebben gedaan bij Opleidingskunde, waar Frans optrad als gastspreker.
Educatienet en Kennismotor bieden een totaaloplossing voor leren via het internet met LCMS-achtige tools, tools voor toetsing, competentiemanagement, etc. Het pakket Educatienet focust zich volgens Frans voornamelijk op formeel leren, Kennismotor op informeel leren. Het lijkt erop dat we dit moeten interpreteren als focus op content en administratie vs focus op interactie.
Onze indruk was dat vooral Kennismotor op een aantal punten bijzonder is en wel ten aanzien van de volgende mogelijkheid die het bevat:
Je kunt als gebruiker (zender) “in het wilde weg” berichten posten zonder dat je weet wie precies de ontvangers zijn (beetje zoals in Twitter). Belangrijk verschil is dat een algortime in het systeem bepaalt wie jouw bericht ontvangen. Dat gebeurt op basis van patroonherkenning. Van iedere gebruiker wordt namelijk onderwater een profiel opgebouwd van wat hij/zij interessant vindt op basis van zoektermen, klikgedrag, berichten, etc. Woorden in het bericht van de zender worden gematcht met alle gebruikersprofielen en doorgestuurd naar alleen die gebruikers waarvan het profiel matcht. Hetzelfde kan met broninformatie, zoals artikelen, interessante literatuur, etc.
Technisch is dit niet nieuw. Web 2.0 sites gelieerd aan verkoop bijvoorbeeld passen dit soort patroonherkenning al lange tijd succesvol toe. Het is voor het eerst dat we horen dat hierin ook in een context van leren wordt geëxperimenteerd (wat an sich heel interessant is om te doen!)
Achterliggende stelling van Frans is dat juist door het indelen van mensen in groepen (communities) informatie voor een heleboel mensen verborgen blijft, die voor hen juist interessant had kunnen zijn. Bovengenoemde lost dat volgens hem op.
Frank en ik leggen jullie graag de volgende vragen voor:
1) Wat is jullie mening over de geschiktheid van deze technologie in de context van leren?
2) Wat is jullie mening op de stelling van Frans zoals hierboven beschreven?
Later zullen we onze reactie posten.
Mooi dat jullie een bericht over de Kennismotor hebben geplaatst. Ik was dit al langer van plan maar het is er niet van gekomen.
In reactie op jullie vragen:
1) mening over de geschiktheid voor leren
Geschikt zeker, maar dan vooral in ‘vrij ingerichte trajecten’. Ik moest meteen een beetje denken aan ideeen die we wel eens gehad hebben over de inzet van HAN-Scholar als ondersteuning van studenten die met vergelijkbare trajecten bezig zijn, maar dit bv. zonder ondersteuning van een docent doen, of in een vast kader. Deze studenten zouden elkaar op deze manier vinden.
2) Wat is jullie mening op de stelling van Frans zoals hierboven beschreven?
Ik ben het hier deels mee eens. De aanpak van Frans vraagt om een open benadering van communities. Door het onderwater opbouwen van een profiel ontstaat toch eigenlijk weer nieuwe communities. Maar dan veel vrijer en meer open dan we gewend zijn
Interessant bericht! Dank voor de uitdagende vragen!
Vraag 1 (geschiktheid technologie voor leren): zeker geschikt, zoals veel andere web 2.0 tools dat ook zijn. Echter, het staat of valt met een bepaalde massa = aantal gebruikers dus = die ook ‘vrijelijk’ met elkaar kennis willen delen. Het is dus ook een kwestie van (bedrijfs)cultuur: wil je inderdaad kennis met elkaar delen, stimuleer je dat mensen elkaar vinden, kijk je over de grenzen van je eigen afdeling heen? Dat soort vragen dus….. Aan de bedrijfscultuur zal dus ook iets moeten veranderen, wil de Kennismotor succesvol worden.
Vraag 2 (algoritme deelt mensen in): ja, klinkt goed, maar ik wil als gebruiker nog steeds wel zelf controle houden over wie mijn online “vrienden” zijn, worden of blijven……
Overigens: ik heb wat tags (trefwoorden) aan dit bericht gekoppeld. Is handig voor later, en voor zoekers op het weblog.