Diana Oblinger opende de 7e conferentie van het E-Learning Initiative (ELI) 2012. De conferentie, die in Austin wordt gehouden, heeft als titel: Taking the Pulse: Connecting, Assessing, and Innovation. Oblinger memoreerde dat het leren snel verandert; ook de middelen veranderen in hoog tempo en onze studenten zijn nog nooit zo divers geweest. Het is dan ook een uitdaging om een adaptieve flexibele omgeving te scheppen uit alle brokjes en stukjes die de studenten past. Hoe de studenten deze ervaren, daar gaat het om. En we zullen supersnel moeten veranderen.

Adrian Sannier – If Not Now, When?

De openingskeynote van ELI 2012 werd verzorgd door Adrian Sannier, die een zeer onderhoudende spreekstijl heeft. Hij werkt momenteel voor het Pearson eCollege. Zijn boodschap liet ons rechtop zitten. Samengevat luidt die als volgt: Je denkt dat er vandaag de dag wonderen gebeuren, behalve op school, want elk jaar komen we bij elkaar en constateren we dat er minder veel veranderd is dan we willen. Kunnen we niet beter? Het is te hopen van wel, want anders is er geen pensioen voor ons. Is het tijd voor de 4e revolutie? Jazeker!

The days of miracle and wonder

We zien een elektrische motor. En een Honda fietsje dat opvouwbaar is voor het vliegveld, een halve motor op één wiel. Napster ging van 0 naar 70 miljoen gebruikers heeft een complete industrie afgebroken! Dus wees gewaarschuwd als jij denkt dat jouw docentenrol blijft bestaan. Het kan best dat moderne devices je taak bij het leren gaan overnemen. Computers hebben zelfs geleerd hoe jouw dromen te lezen (in de MRI-scanners). Ze reconstrueren beelden die je hebt gezien. De dagen van miracle en wonder zijn aangebroken.

Behalve in de school

De eerste Educause conferentie in 1998 was precies hetzelfde als nu. De lokalen zijn een beetje aangepast maar verder doen we nog hetzelfde: ICT zetten we in bij wijze van substitution en augmentation (enhancement). We zijn nog helemaal niet toe aan de stadia van modificatie en uiteindelijk redefinitie (transformation). We zijn pas voor 10% op weg.

Zoals we nu onderwijs geven, beter kunnen we momenteel niet. Zoals ook Ken Robinson verduidelijkt, hebben we het onderwijs gebouwd op de industriële revolutie. Wij willen geloven dat ons onderwijssysteem als een trap kan dienen die het je mogelijk maakt om op te klimmen. Dat is helemaal niet waar. Ons onderwijssysteem is een zeef waar velen worden uitgezeefd. Er vallen veel studenten uit!!! Wat doen de uitgevallen of afgevallen studenten die het niet gered hebben? Vroeger had je daar banen voor. Er zijn bijvoorbeeld in de VS drie miljoen mensen die een baan hebben als kassamedewerker. Tegenwoordig kunnen computers echter het wisselgeld uittellen en uitreiken. Waar gaan al die overbodig wordende medewerkers naar toe? Daar hebben we geen antwoord op. Het wordt meer en meer belangrijk dat mensen goed worden opgeleid voor veranderend werk.

Docenten gebruiken hun leeromgevingen eerder om werk te vergemakkelijken dan om tot andere didactiek te komen. Jammer, want ze raken dan gefrustreerd doordat hun studenten verveeld in hun lessen zitten.  Bedenk wat het met de docenten doet als de studenten  met hun devices in de les zitten. Dus geven we de docenten tools. Maar zal dat helpen? Natuurlijk niet. Iemand die nooit heeft leren timmeren kan dat niet ineens als hij een timmerkist onder de neus krijgt geschoven.

Is het eindelijk tijd voor de 4e revolutie?

Het is inderdaad tijd. Kenmerk van revolutie: mensen gaan dood! Docenten die niet mee veranderen, redden het niet. Je moet engageren op het nieuwe en het oude dat het nieuwe blokkeert moet je uit de weg ruimen. Eric Ashby zei in de jaren zeventig al dat technologie veelbelovend was maar dat docenten weerstand vertoonden aangaande aanpassing van hun onderwijsmethoden. Als we al 50 jaar zo bezig zijn, hoezo staan de seinen dan nu op rood?

Dat lees je in het boek Innovative University van  J. Peter Burkholder, Clayton Christensen en Claude V. Palisca. Aan Wikipedia versus de Encyclopedia Britannica zie je het ook. En de ontwikkelingen gaan door, zeker op het gebied van boeken. Zie de website van AllthingsD.com. Iedereen kan voortaan zelf zijn eigen schoolboeken maken voor 15 dollar of minder. Uitgevers als Pearson, McGrawHill en Hogtuhon Mifflin Harcourt doen daaraan mee. Zij onderkennen de ondermijnende kracht van de nieuwe technologie en springen mee op de trein. De iPads van Apple breken verkooprecords en zijn blijvers. En vandaag de dag moeten studenten 10.000 dollar aan collegegeld betalen en daarvoor luisteren ze naar een docent in hun les, terwijl diezelfde les bij MIT gratis online te volgen is. Zie ook het succes van de Khan Academie.

En wat we moeten doen

Volgens Sannier is het tijd dit alles te benaderen als een TEAMSPORT. We dienen nieuwe onderwijsmodellen te zoeken en te vinden die performance driven zijn, dat is de derde weg. Zoek samen met partners naar een open, gebruikersvriendelijke en ‘amazing’ leeromgeving die boven het LMS uitstijgt. Ook moeten we de wetenschap gebruiken: analytics als driver voor innovatie en personalisatie.

Life Long Learning is een feit, je zult de rest van je leven leren. En wij zijn degenen die de docenten trainen, dus zie daar onze taak. Zoek naar een nieuwe benadering met ruimte voor flexibiliteit en individualiteit. Dus “embrace yourself, save your planet and do your thing!”.