Via Twitter vond ik de blog van Henk Heurter over peerScholar. PeerScholar is een online peer assessment tool ontwikkeld door Steve Joordens, hoogleraar Psychologie aan de universiteit van Toronto Scarborough, en zijn team. De titel van de tool triggerde me om twee redenen: het gaat hier om een vorm van peer feedback, het aandachtsgebied van mijn onderzoek, en de naam Scholar gebruiken we binnen de HAN voor onze leeromgeving. Is deze tool interessant en waarom? In deze blog geef ik hier vanuit mijn perspectief antwoord op.

Hoe werkt de tool peerScholar?

In het kort werkt de tool als volgt: de docent plaatst een artikel en geeft de studenten de opdracht om hier kritisch op te reageren en deze reactie op de leeromgeving te plaatsen. Vervolgens maakt het systeem at random selecties van een aantal reacties en geeft deze (anoniem) terug aan de student op het moment dat hij een paar dagen later inlogt. De student moet vervolgens een cijfer geven aan de reacties van mede-studenten, een positief ‘comment’ plaatsen en een “constructive” comment plaatsen ter verbetering. Studenten kunnen vervolgens na afloop van deze fase (het assessment) de cijfers en comments raadplegen. Zijn cijfer wordt bepaald door het gemiddelde van de cijfers die hij ontvangen heeft.

Wat maakt de tool peerScholar interessant?

De tool is webbased en de ontwikkelaars geven aan dat ze met de kracht van peer assessment, zowel logistieke als pedagogische voordelen weten te realiseren. Het logistieke voordeel is dat de docent online de opdracht plaatst, de studenten online (anytime, anyplace) reageren, het systeem de reacties verdeeld, de studenten online beoordelen en hun cijfer en comments online kunnen raadplegen. Als pedagogisch voordeel wordt genoemd dat het ‘provides an extremely rich learning context, one completely missing when some expert performs the grading’.

Wat vind ik van peerScholar?

Naast de voordelen die de tool biedt, valt mij het volgende op: allereerst vind ik het jammer dat de werkwijze weinig transparant is. De tool kiest at random de producten waarop de studenten moeten reageren en geeft deze anoniem weer. De idee hierachter is waarschijnlijk dat studenten moeite hebben om elkaar te beoordelen en dat liever anoniem doen. Ook zou dit een objectiever oordeel opleveren. Nadeel hiervan is echter dat hiermee de betekenisvolle dialoog die daarna zou moeten volgen (in de klassesituatie) moeilijker opgestart kan worden. Er is hiermee ook geen sprake van sociaal leren, omdat de studenten niet weten aan wie ze feedback geven (en ik denk dat ze ook niet weten van wie ze de feedback ontvangen). Naast het gebrek aan transparantie vind ik het jammer dat gekozen is voor een peer assessment systeem in plaats van een peer feedback systeem. Hierdoor komt de nadruk te veel te liggen op het elkaar beoordelen in plaats van het helpen. Uit onderzoek blijkt dat studenten met name veel leren van het feedback geven. Het lijkt alsof het feedback geven in deze tool ondergeschikt wordt gemaakt aan het ‘graden’. Ik ben van mening dat men hier een heleboel pedagogische voordelen laat liggen.