Casus:

“Hoi, ik ben Esma en ik ben 22 jaar oud. Aangezien ik aanhanger ben van de islam, heb ik ervoor gekozen om een boerka te dragen. Wel merk ik dagelijks dat niet heel Nederland daar respect voor heeft. Een aantal weken geleden zat ik in de trein en kwam de conducteur langs om mijn vervoersbewijs te controleren. Hij vond dat hij niet kon vaststellen of het vervoersbewijs geldig was, omdat hij door mijn boerka mijn gezicht niet kon zien. Door het feit dat ik hierdoor waarschijnlijk niet verder mocht reizen, voelde ik me niet gerespecteerd. Nu is mijn vraag: hoe zou jij reageren als je in mijn schoenen zou staan en waarom?”

Reacties: top 11

1. “Ik zou mijzelf alsnog proberen te identificeren door indien nodig kort mijn gezicht te tonen. Mocht dit niet mogelijk zijn in verband met mijn geloofsovertuiging, dan zou ik sowieso de aanwijzingen van de conducteur opvolgen, aangezien het dragen van een boerka in het ov ook wettelijk niet toegestaan is. Dat zou niet wegnemen dat ik me zwaar ongemakkelijk zou voelen. Van disrespect lijkt mij hier geen sprake aangezien het handelen van de conducteur hier enkel op de wet gebaseerd schijnt te zijn. Overigens zou ik nooit besluiten tot het dragen van een boerka. Dat gaat mij een stap te ver.” – Menno, 18 jaar.

2. “Ik zou de conducteur duidelijk maken hoeveel impact zijn opmerkingen op mij hebben en hem vertellen wat mijn gedachte is achter het dragen van mijn boerka. Ik hoop dat hij daardoor inziet dat zijn opmerkingen niet respectvol waren en dat ik na een goed gesprek toch verder mag reizen. Zo niet, dan verlaat ik de trein.”
– Rianne, 22 jaar.

3. “Ik zou die boerka gewoon afdoen. Je gezicht moet je niet bedekken in het openbaar. Dat past niet bij onze westerse samenleving. Ik respecteer mensen die hoofddoeken dragen voor hun geloof. Maar je moet altijd het gezicht zien. Ik mag toch ook niet met een bivakmuts lopen?” – Ben, 22 jaar.

4. “Ik zou uitstappen, want dit zijn nou eenmaal de regels van het ov. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je een anonieme ov nemen of van een ander vervoersmiddel gebruikmaken.” – Dide, 25 jaar.

5. “Het is begrijpelijk dat de conducteur je niet kan identificeren wanneer je gezicht bedekt is. Ik snap dat er bepaalde normen en waarden aan het geloof verbonden zijn, maar soms hoor je je gebruiken opzij te zetten ongeacht waar je in gelooft. In dit geval zou je je boerka tijdelijk af kunnen doen.” – Maud, 21 jaar.

6. “Ik begrijp dat dit zijn werk is, maar ik zou het weigeren en een klacht indienen tegen de NS. Tenzij er écht een reden is dat het niet te vertrouwen is, zoals een vage foto of geen vervoersbewijs.” – Anoniem, 20 jaar.

7. “Ik zou duidelijk benadrukken waarom ik een boerka draag en ik zou verder reizen. Wanneer de conducteur het er dan nog steeds niet mee eens is, zou ik uitstappen en de volgende trein of bus pakken.” – Jaana, 19 jaar.

8. “Hier ligt mijn grens eigenlijk al. Als ik mij indenk: boerka afdoen, omdat het wettelijk verplicht is in de trein geen boerka te dragen. Dat moet je tegenwoordig maar respecteren, net als alle andere regels die zijn opgesteld door de overheid.” – Lotte, 19 jaar.

9. “Een geldig vervoersbewijs is mét foto. Wanneer je jezelf niet kunt identificeren, heeft in dit geval de conducteur het recht om het vervoersbewijs als ongeldig te verklaren.”    – Kim, 24 jaar.

10. “Ik zou me ook gediscrimineerd voelen, maar door nieuwe regelgevingen hebben deze mensen daar wel recht toe. Ik maak dit soort dingen zelf niet mee, daardoor durf ik geen uitspraken te doen over wat ik zou doen.” – Anoniem, 21 jaar.

11. “Ik zou mij niet prettig voelen, maar zou de boerka toch kort afdoen om mijn gezicht te laten zien. Daarna zou ik hem weer opdoen.” – Imke, 20 jaar.