“Ik had nooit gedacht dat het zou gebeuren. Verliefd worden op een collega leek iets uit films of boeken, niet iets wat in het echt gebeurt. Maar toen ik hem ontmoette, was het tegendeel bewezen.

Een nieuwe collega kwam invallen voor het vak Engels. Hij was anders dan anderen. Ik wist helemaal niets over hem. We troffen elkaar alleen nog in de lerarenkamer, waar ik iedere keer een warmte door mijn lijf voelde stromen die ik niet kon negeren. Maar met elke lach en elke blik kampte ik ook met het gevoel van schaamte. Schaamte, omdat ik gevoelens had die ik niet onder controle kon houden. Schaamte omdat ik verliefd werd op iemand die ik alleen maar kende als een nieuwe collega. Ik probeerde mijn gevoelens te negeren, maar vanbinnen huilde ik om de liefde die ik niet kon verbergen. Het leek toen de enige oplossing: afstand nemen en doorgaan met het negeren van die achterlijke gevoelens.

Na weken van zelfopgelegde afstand, begon ik te beseffen dat ik niet langer zo door kon gaan. Ik heb zelfs overwogen om te gaan werken op een andere locatie, maar deze school voldeed aan al mijn wensen. Ik zat in een eindeloos dilemma. Dus nam ik een besluit: ik zou mijn schaamte onder ogen zien en eerlijk zijn tegenover mezelf. Het was tijd om te erkennen dat liefde geen grenzen kent, zelfs niet in een professionele omgeving. Soms gebeuren dingen gewoon en weigeren om ze te accepteren betekent alleen maar dat je jezelf kwetst. Schaamteloos In de rubriek ‘schaamteloos’ spreken we personen die, zonder schaamte, praten over moeilijke gebeurtenissen. In deze ‘schaamteloos’ hebben we een bijzondere gast die vertelt over haar liefdesverhaal. 5 ‘Het was tijd om te erkennen dat liefde geen grenzen kent, zelfs niet in die van een professionele omgeving.’

Ik zat met heel veel vragen in mijn hoofd. Wat als die gevoelens niet wederzijds zijn? Zou ik dan nog blijven werken, of toch ergens anders solliciteren? Er was maar één manier om daar achter te komen: confrontatie. Die was zeer ongemakkelijk!

Deze ervaring zal ik nooit meer vergeten. Tijdens de confrontatie ben ik er niet alleen achter gekomen dat hij getrouwd was, maar ook kinderen had. Mijn hart voelde als een brok in mijn keel, terwijl ik worstelde met de harde realiteit van zijn bestaande gezin. Hoe kon ik zo stom zijn om niet eerst even te checken of hij niet in een relatie zat? Laat staan dat hij een gezin heeft! Ik stond voor een onmogelijke keuze: blijven en mijn gevoelens verbergen, of vertrekken om mijn gebroken hart te helen. Die keuze was snel gemaakt. Ik heb besloten om mijn carrière voort te zetten op een andere school en heb hier nooit meer met iemand over gesproken.”