In de vorige cliffhanger maakte je kennis met Nova. Deze scholier raakte in een burn-out en wist niet meer wat ze eigenlijk met haar leven aan moest. Ze krabbelde op en alles leek weer goed te gaan.

***

Nu ben ik mezelf weer en kan ik genieten van het leven. Maar nooit had ik aan kunnen zien komen wat mij op school nog te wachten stond…

Mijn leven is eindelijk weer goed. Ik doe wat ik wil, heb plezier, en maak mij niet meer al te druk over bijzaken. In mijn leven is nu plek voor een jongen. Deze plek is dan ook gauw opgevuld door Melvin. De stoere biker ziet er precies zo uit als dat je zou verwachten. Een leren jack met een doodskop achterop, een kale kop, een baardje en een grof gezicht. Eigenlijk lijkt hij een beetje Viking. Ik was op slag verliefd en ik dacht dat Melvin dat ook was. Wat kan een mens zich vergissen.

Melvin is lid van de Nederlandse tak van ‘BFA’, Bikers for Animals. Een groep nobele bikers die strijdt tegen dierenleed. Ze redden straathonden en katten, protesteren tegen grote boerderijen waar dieren op een kluitje moeten leven, en grote fokkers. Bij Melvin zit echter een diepere motivatie dan alleen het vechten tegen dierenleed. Al die veehouders met die massa’s aan dieren brengen geen goed aan het klimaat, vindt hij. “De aarde is een stoofpot”, zegt hij telkens weer. En ik knik.

We liggen die morgen nog uit te hijgen op zijn bed – we hebben net seks gehad – wanneer hij mij over zijn plan vertelt.
“Ik ga iets groots doen, Nova. Iets spectaculairs.” Hij laat een stilte vallen. Ik lach om zijn onlogische gepraat. Hij draait zich naar mij om.
“Nova, doe met mij mee.” Ik stop met lachen en draai mijn gezicht naar de zijne. Terwijl mijn hand mijn hoofd ondersteunt, kijk ik hem vragend aan.
“Waar heb je het over?” Melvin schiet overeind en streelt met zijn hand mijn benen.
“Ik ga alle varkens uit een megastal jatten en de boel opblazen. De dieren gaan naar een goede plek, waar ze verder kunnen leven, de boer raakt failliet en kan de dieren geen pijn meer doen en het klimaat geen kwaad.” Zijn mondhoeken krullen omhoog en hij kijkt mij met twinkelende ogen aan. De lach verdwijnt als hij mijn geschrokken gezicht ziet.
“Het is een goed plan, Nova. Het is voor de dieren en voor het klimaat. Ik wil je erbij hebben.” Snel schud ik mijn hoofd.
“Dat is een grapje, toch? Melvin?” Een lange stilte volgt.
“Dit kan niet, Melvin. Je kunt niet op deze manier iemands leven verwoesten. Die stallen zijn niet goed, maar iemand op deze manier raken is ook slecht.” Met een sprong sta ik naast het bed en kleed ik mij aan.
“Ik moet naar school.” Melvin kijkt mij met een strak gezicht aan.
“Je laat me geen andere keus…”

De bel gaat. Mijn hoofd was er vandaag echt niet bij. Hoe haalt Melvin het in zijn hoofd? Domste idee ooit. En wat bedoelde hij met zijn laatste woorden? Ik slinger mijn tas over mijn schouder en verlaat het lokaal. Tot mijn verbazing staat op de gang de directeur samen met twee agenten. “Nova van Engelen?”, vraagt één van hen. Ik knik. “Je wordt verdacht van het beramen van een aanslag in de agrarische sector. Kom je mee?”