Wanneer we spreken over kansen, hoor je vaak dat iedereen hier recht op heeft. Iedereen verdient gelijke kansen, toch? In dit artikel komt naar voren hoe twee studenten van lerarenopleidingen denken over dit thema. Vinden zij dat er nu meer kansen zijn dan vroeger? En wat verstaan zij onder gelijke kansen? En zijn ze het eens over hoe ongelijkheid terugkomt in de huidige maatschappij?

‘’Als Nederland proberen we ons te profileren als een zogenaamd kennisland. Dat kan alleen als je ook daadwerkelijk kennis volledig toegankelijk maakt.’’ – Rens

Sarah Heijnen is negentien jaar oud en volgt de lerarenopleiding Engels aan de HAN in Nijmegen. Ze zit nu in het tweede leerjaar van de opleiding en naast de opleiding is ze volop bezig in het bestuur van de studiev

ereniging SV Lingua Franca. Rens Gervers is zevenentwintig jaar oud en volgt de lerarenopleiding Aardrijkskunde aan de HAN, ook in Nijmegen. Hij zit nu in zijn tweede leerjaar van de opleiding en naast studeren vindt hij het leuk om te reizen. Hoe denken deze twee studenten over gelijke kansen in de maatschappij en binnen het onderwijs?

Definitie gelijke kansen

Iedereen definieert gelijke kansen op een verschillende manier. De definitie van gelijke kansen volgens Sarah is als volgt: ‘’Ik vind het belangrijk dat iedereen gelijk behandeld wordt. Je zou het een soort van kunnen zien als communisme. Ik vind dat er geen onderscheid moet zijn tussen arme en

rijke mensen. Iedereen verdient dezelfde kansen. Gelijke kansen zie ik vooral in banen en opleidingen; mensen die rijk zijn hebben eerder de kans om te studeren of om te werken, terwijl ‘arme’ mensen die misschien net zo slim zijn, die kansen niet krijgen. Het is belangrijk dat er geen onderscheid wordt gemaakt, in je afkomst of hoe rijk je bent.’’ Rens definieert kansengelijkheid weer op een andere manier: ‘’Focussen op gelijke kansen, maar niet op gelijke uitkomsten. Wat je op scholen tegen gaat komen, zijn wellicht kinderen met een duidelijke migratieachtergrond. Moet je die anders gaan behandelen omdat hun Nederlands misschien niet sterk genoeg is? Dan kom je toch uit op een ongelijke behandeling, dus op ongelijke kansen. Je gaat iemand helpen, je geeft die

persoon dan eigenlijk meer kansen. Terwijl je dit niet wil doen. Je wil het liefst ieder mens dezelfde kansen bieden!’’

Vroeger vs. Nu

Vroeger zat het onderwijs anders in elkaar, dat is zeker. Hoe denkt Sarah over het verschil tussen vroeger en nu als het om kansen gaat? ‘’Als je naar het verleden kijkt dan hadden mannen alleen het recht om naar school te gaan. Pas op het moment dat Aletta Jacobs voor het eerst naar school mocht, kregen vrouwen ook de kans om te studeren. De rijke mensen gingen naar privéscholen en de arme mensen konden dat niet. Ik denk dus dat er nu meer kansen zijn.’’ Rens zegt het volgende: ‘‘Ik weet het niet. Ik heb het idee dat er steeds meer tijd binnen het onderwijs besteed wordt aan dingen, waarvan ik denk dat het niet echt nodig is. Een voorbeeld is het leren van digitale vaardigheden; ik denk dat leerlingen dit buiten school al genoeg leren. Scholen worden echter wel steeds grotere organisaties, als je het vergelijkt met honderd jaar geleden.’’

Ongelijkheid in de huidige maatschappij

Ongelijkheid zien we terug in de huidige maatschappij, maar hoe wordt deze ongelijkheid gecreëerd? Sarah vindt het volgende: ‘’Kansenongelijkheid wordt vooral veroorzaakt door geld en status.’’ Rens denkt er het volgende over: ‘’Ik denk dat het heel erg in hokjes denken leidt tot ongelijkheid. Als mensen zich gaan focussen op dat ze een bepaalde groep mensen anders moeten behandelen, geef je al geen gelijke behandeling. Het heel krampachtig proberen om iedereen een persoonlijke behandeling te geven, leidt dus juist tot heel veel ongelijkheid.’’

Ieder mens heeft hier recht op!

Wat zijn kansen waar ieder mens recht op heeft? Sarah denkt er het volgende over: ‘‘Jongeren zijn de toekomst, maar het volgen van een opleiding is duur. Betalen voor educatie en zorg vind ik onterecht, het zijn levensbehoeftes!’’ Rens vindt het volgende: ‘’Als Nederland proberen we ons te profileren als een zogenaamd kennisland. Dat kan alleen als je ook daadwerkelijk kennis volledig toegankelijk maakt. Als iets volledig non-profit zou moeten zijn, dan is het wel het onderwijs. De profit is dat je hoogopgeleide mensen hebt en dat is voor iedereen een voordeel.’’

Auteur: Chaymae Assou