“Docent worden? Nee, dat moet je niet willen.”

Erik Hippman is 41 jaar jong en werkt al ongeveer sinds zijn 32e op het Maaslandcollege in Oss. Op deze school geeft Erik Engels, is coach van een klas en coördinator van het TTO. Maar hoe is Erik geworden wie hij nu is? Ik blik met hem terug op zijn studiekeuze.  

Hoe ben je begeleid in je studiekeuze op de middelbare school? 

“De decaan kwam me drie keer in de week uit de les plukken met de vraag of ik al wist wat ik wilde gaan doen, maar ik had oprecht geen idee. Ik moest toen maar studies gaan zoeken, dat was de enige begeleiding die ik kreeg. Het was totaal passief en ik ben daar weinig in begeleid, ik heb het allemaal een beetje zelf uit moeten zoeken. En ja, dan maar Rechten, want daar kun je in ieder geval nog geld mee verdienen en heel rijk mee worden.”

En hoe ben je dan uiteindelijk toch bij docent Engels uitgekomen? 

“Na 2 jaar Rechten gestudeerd te hebben, 0 studiepunten rijker, heb ik toch maar besloten dat dit niet helemaal de juiste keuze was. Maar ja, en dan? Ik was altijd gek op Engels, maar docent? Nee, dat moet je niet willen, dacht ik altijd. Ik ben toen ‘Engelse Taal en Cultuur’ gaan studeren aan de Radboud. Ik woonde toentertijd in een studentenhuis, waar een aantal docenten in opleiding woonden, die van stages terugkwamen met de meest enthousiaste verhalen. Toen ben ik op een gegeven moment als ‘nep stagiair’ met een huisgenoot meegegaan, gewoon een dagje meegelopen in het leven van een docent. En vanaf het moment dat ik achter in het lokaal zat, dacht ik: dit wil ik. Na mijn opleiding aan de Radboud heb ik mijn bevoegdheid tot docent gehaald en hier ben ik.”

En waarom dan uiteindelijk Engels? 

“Ik had vroeger als kind altijd al een talenknobbel en ik was altijd al getriggerd door het Engels. Dat kwam door de behandelde onderdelen van het Engels, het feit dat ik er weinig moeite mee had en ook zeker wel door de docent. Voornamelijk door zijn tongue-and-cheek humor en hij stond daar gewoon als mens, doordat hij ook gewoon vertelde over het konijn dat overleden was en hoeveel verdriet zijn dochtertje daarvan had. Hij had echt een band met zijn leerlingen.”

Als je nu een tip mocht geven aan de jonge Erik van de middelbare school, wat zou je hem dan zeggen op het gebied van zijn studiekeuze? 

“Daar heb ik weleens vaker over nagedacht, maar ik denk niks. Ik denk nog steeds dat ik dit het ideale pad vind. Want tuurlijk, ik heb in het afronden van mijn eerste studie gefaald en een dikke studieschuld opgebouwd, maar ik heb wel heel veel lessen geleerd. Je leert ook hoe het niet moet en dat sterkt je wel. Ik denk dat het niet uitmaakt welke route je neemt, uiteindelijk kom je wel daar waar je moet zijn, hoe zweverig dat ook klinkt. De fouten die je maakt, die maken je een sterker mens.”