Chaymae Assou is tweedejaarsstudente aan de lerarenopleiding Nederlands. Voor ze deze studie is gaan doen, heeft ze haar diploma als onderwijsassistente behaald. Hierdoor heeft zij al enige ervaring opgedaan voor de klas. Welke eerste keer is haar het meeste bijgebleven en wanneer wist ze dat ze docent Nederlands wilde worden?

“Ik zat in mijn laatste leerjaar van de opleiding onderwijsassistente en liep stage bij een derdejaars basis-kader klas. Mijn begeleider had een vergadering, maar zei dat er op dat moment eigenlijk les gegeven moest worden. Ik bood aan om de les in mijn eentje te geven, ik kon het altijd proberen. Vrij nuchter ging ik de les in en startte vol goede moed alles op. Toen de leerlingen ontdekten dat hun docent er niet was en ik de les zou gaan geven, ging het mis. De leerlingen wilden absoluut niet naar me luisteren en er ging er zelfs eentje op zijn stoel staan. Er werd door me heen gepraat en het was onmogelijk om mijn uitleg te geven. Het was de eerste keer dat ik alleen was met deze klas, dus ik wist helemaal niet wat ik moest doen om de aandacht terug te krijgen. Uiteindelijk heb ik de leerlingen zelfstandig laten werken in de hoop dat ze dan wel iets zouden gaan doen. Ook dit mocht niet baten, de leerlingen bleven kletsen met elkaar en deden verder niets. Op een gegeven moment was er één leerling die aangaf dat hij hulp nodig had bij zijn werk. Toen ik hem ben gaan helpen, draaide de rest van de klas een beetje bij en was er zelfs nog ruimte om een paar opdrachten klassikaal te doen.

Ondanks dat dit niet de perfecte les was, ziet Chaymae dit wel als een erg waardevolle ervaring. Je leert immers het meest van je eigen fouten. Deze eerste les heeft dus in zekere zin impact op haar gehad én op de keuze voor haar vervolgstudie. “Na deze les heb ik me gerealiseerd dat je wel een fijne band kunt hebben met je leerlingen, maar je moet wel je grenzen bewaken. Ik liet over me heen lopen, omdat ik wilde dat de leerlingen mij aardig vonden. Dat is niet alleen een les die ik meeneem in het docentschap, maar ook voor het leven in het algemeen. Je kan niet door iedereen leuk gevonden worden.

Ook heb ik geleerd hoe belangrijk vallen en opstaan is: als ik deze les nooit had gegeven, had ik nooit van mijn eigen fouten geleerd en zoveel nieuwe inzichten gekregen. Zo heb ik me bijvoorbeeld gerealiseerd dat ik me meer moest verdiepen in wat je moet doen wanneer je klas zich niet gedraagt zoals jij wil. Toentertijd had ik nog nooit gehoord van een escalatieladder of andere theorieën waar ik me in ben gaan verdiepen, deze heb ik inmiddels eigen gemaakt. Hiernaast is het belangrijk om je heel goed te verdiepen in de lesstof, op deze manier kun je leerlingen met vragen gerichter helpen.

Mijn begeleider liet me die stage heel vrij. Ik mocht meerdere lessen geven en kon deze inrichten zoals ik wilde. Zelf was hij docent Nederlands en erg en-thousiast over zijn vak, hij vertelde me vaak leuke weetjes over dit vak. Hierdoor ben ik erachter geko-men dat ik het leuk vind om het vak Nederlands te geven. Mede door het geven van deze eerste les ben ik tot de keuze van mijn huidige studie gekomen.”