Ruim acht jaar verslaafd aan wiet

“Ik rookte iets van vier of vijf joints op een dag.”

Lars (24) is jarenlang verslaafd geweest aan het roken van wiet. Wat als een nieuwsgierige actie op zijn dertiende begon, werd uiteindelijk zijn verslaving voor acht jaar lang. Samen met Lars blik ik terug op deze periode in zijn leven. Hoe was dat, om als jonge scholier verslaafd te zijn aan wiet en wat voor effect had dit op zijn schoolleven?

Hoe is jouw verslaving begonnen?

“Toen ik dertien was stelde een van mijn vrienden voor om een keer een jointje te gaan roken. Zijn broer was een stuk ouder en kon dat wel voor ons regelen. Op dat moment zat ik in het eerste leerjaar van het atheneum. Uiteraard kost wiet geld, dat ik toen eigenlijk niet of amper had. Daarom rookte ik in het begin niet zoveel. Op mijn vijftiende kreeg ik mijn eerste bijbaantje en toen begon de verslaving pas echt. Van mijn eerste salaris liet ik een meerderjarige direct genoeg halen om een hele week van te kunnen roken. Sinds die dag heb ik vier jaar lang geen dag overgeslagen. Ik rookte toen iets van vier of vijf joints op een dag.”

Op welke manier had jouw studie te lijden onder de verslaving?

“Ik had echt last van concentratieproblemen. Dit heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik de overstap van atheneum 2 naar atheneum 3 niet gehaald heb. Vervolgens ben ik verdergegaan op havo. Ik gooide er een klein beetje met de pet naar, maar ik heb na twee extra jaren mijn havodiploma wel gehaald. Ik ben daarna een opleiding tot beveiliger gaan volgen op het mbo.”

Hoe zouden docenten volgens jou het beste om kunnen gaan met leerlingen in eenzelfde soort situatie?

“Ik denk dat scholen te veel hun best willen doen om het te voorkomen, terwijl het niet echt binnenkomt bij jongeren. Als je jong bent, dan heb je geen idee wat de gevolgen zijn van zulke acties. Het kon mij op die leeftijd echt niets verrekken wat het voor gevolgen had als ik na schooltijd een jointje rookte met vrienden. Ik kan mij nog herinneren dat school een voorlichting gaf over waarom cannabis slecht voor jongeren is. Dat voelde voor mij echt als tijdverdrijf en vervolgens, na die oersaaie voorlichting, heb ik samen met wat andere jongens een joint opgestoken achter de school. Hiermee probeer ik maar te zeggen: je dringt niet zomaar tot jongeren door als je ze wilt behoeden voor gevaren. Ik zou zeggen: laat ze maar hun hoofd stoten, dat heb ik ook gedaan en met mij is alles goed gekomen.”

Hoe kijk je terug op jouw verslaving?

“Eerlijk? Ik heb veel leuke tijden beleefd, maar het is uiteindelijk wel zonde van de tijd en het geld geweest. Dat klinkt natuurlijk als een heel politiek correct antwoord, maar zo is het gewoon. Ook ben ik er vrij zeker van dat ik zonder mijn verslaving gewoon mijn atheneum had kunnen afronden; een gemiste kans dus. Dat is eigenlijk ook wel iets waar ik de meeste spijt van heb. Natuurlijk is het overduidelijk dat ik op mijn dertiende niet wist waar ik aan begon en ik wil mijzelf ook niet te veel kwalijk nemen. Het is nou eenmaal zo gelopen en ik ben er goed vanaf gekomen. Ik ben inmiddels ook al iets van twee jaar helemaal clean en dat zonder hulp. Ik heb nu meegemaakt wat een verslaving is en weet in ieder geval één ding zeker: dat nooit meer.”

Wegens privacy redenen heeft de geïnterviewde een andere naam gekregen.