Laatst heb ik even mijn footprint berekend. Je weet wel, zo’n ecologische voetafdruk. De laatste jaren hebben compleet in het teken van klimaatverandering gestaan en wat kan ik zeggen, ik was wel benieuwd naar hoeveel steentjes ik daar persoonlijk aan bijdraag. Het resultaat was niet bepaald om te juichen. Het bleek dat mijn footprint 5,2 hectare was. Dat betekent dat er 2.9 aardbollen nodig zouden zijn als iedereen zou leven zoals ik dat doe. Mijn oma zou zich schamen en denken: “Hoe is het mogelijk?” Verder stond er nog in kleinere letters onder dat de footprint van de gemiddelde Nederlander 6,3 was. Gelukkig zit ik daar nog onder, dacht ik gelijk. Maar wat ik bedoel te zeggen is natuurlijk dat het er niet gunstig uitziet voor de gemiddelde Nederlander. We hebben maar één aardbol, dus misschien is het tijd om daar eens goed voor te zorgen. Het is maar een idee.
Je zult wel denken: “Hè, bah, weer zo’n Greta Thunberg.” Maak je maar geen zorgen, na het lezen van deze pagina kun je gewoon weer verder met je dagelijkse bezigheden. Daar zullen geen maatregelen voor getroffen worden. Maar misschien is het wel de hoogste tijd om maatregelen te treffen op een ander vlak: de staat van het klimaat. Dat tenminste als de mens iets zou geven om de generaties die nog volgen moeten. Als ik het heb over maatregelen, dan heb ik het niet over het aanpakken van de milieuvervuilende methaanscheten van koeien. Waar ik het wel over heb, is over de vleesproductie, de uitlaatgassen van auto’s, de CO2-uitstoot die zorgt voor de opwarming van de aarde en de koppige Nederlandse bevolking die het allemaal ‘vanzelf wel ziet’ en zegt: ‘Als de wereld vergaat, maak ik dat toch niet meer mee.’ Lekker bezig, vooral zo doorgaan. Thumbs up. De mens is egoïstisch en doet onwetend. Zo zie je maar weer.
Het klimaat is niet in staat om voor zichzelf te zorgen en ook de klimaatactivisten die kunnen protesteren wat ze willen, gaan het niet maken. Ik voel de bui al hangen. Velen zullen wel denken: “Doe nou niet zo vervelend.” Liever niet, nee, maar het is toch echt even nodig. We zijn met z’n allen verantwoordelijk voor het klimaatprobleem én hoe wij daarop reageren.
Het hoeft geen obsessie te worden, maar wat ik wel van je wil vragen is het volgende: wees realistisch. We nemen ons leven en bestaan voor lief. Bereken eens je eigen footprint en kijk hoeveel steentjes jij persoonlijk bijdraagt aan de klimaatverandering. Misschien worden die ogen van je dan pas geopend en dat mag tijd worden. Het gaat nog niet meevallen, die toekomst.