Verslag door Ruud Kroes, docent van de minor

Ieder jaar sluiten we de minor zingeving af met een werkconferentie voor (oud)studenten, werkvelders, onderzoekers en docenten. Uitgangspunt is het idee dat we zingeving samen vorm geven. Dat betekent concreet dat er geen duurbetaalde keynote speaker is maar dat alle bezoekers uitgenodigd worden om een bijdrage te leveren aan de opening. Wie dat wilde kon voorafgaan aan de conferentie woorden en beelden opsturen waarbij de prikkelende vraag was: “Hoe geef jij zingeving vorm in je werk?”.  Dat levert het volgende muzikaal omlijste openingsfilmpje op:  https://youtu.be/om8nv8He-Pw

Ook passend in tijden van de student-als-partner: Cas Broeders, student van de huidige lichting zingevers alsmede dappere dodo, is dagvoorzitter en houdt een persoonlijke inleiding over drie belangrijke waarden in zijn leven en zijn werk bij TBS-instelling de Pompekliniek. Wat prachtig zichtbaar wordt in zijn verhaal is dat waarden niet zomaar ‘uit de lucht’ komen vallen maar verbonden zijn met je opvoeding en eerder opgedane ervaringen.

Student Cas Broeders vertelt over zijn ervaring met zingeving als MWD-er in opleiding

Ook passend bij ‘samen doen’ (Misschien valt het u op dat ik het woord cocreatie vermijd. Nu pas? Dat kan ook.) Ook passend bij ‘samen doen’ is dat de acht workshops verzorgd worden door zowel huidige studenten van de minor alsook een docent en zelfs een moeder van een oudstudente, Marga Manders biedt een verrassende workshop aan waarin ACT (Acceptance and Commitment Therapy) en het talentenspel van Willem Glaudemans aan bod komen.

Uit het rijke aanbod van workshops dat varieert van een zelf ontwikkelt waardenspel, de kracht van rituelen tot de raadsels van metaforen, pikken we er een paar uit die ik zelf ervaren heb.

Allereerst de bovengenoemde workshop van Marga Manders. Ze sluit mooi aan bij de woorden en waarden van Cas, onze dagvoorzitter. Het belang van het nastreven van waarden wordt mooi geïllustreerd in de klassieke ACT-oefening de bus. Waarbij docente Marjoleine Vosselman als buschauffeur geconfronteerd wordt met mogelijke beperkende gedachten die achter in haar bus plaatsnemen. De moraal is helder, zorg dat jij de baas blijft en bepaalt waar je heen gaat, en niet alle beperkingen en angsten die in je hoofd en hart rondspoken. Ondanks de grommende wolf achter haar blijft ze dapper voortrijden in de richting van wat voor haar van belang is. Vervolgens mogen we allerlei archetypische talenten uitzoeken die ons verder kunnen helpen om onze waarden te realiseren.

Omgeven door zee(geluid), zand en schelpen, schilderen naar gemoedsrust onder leiding van studenten Lobke en Stefanie

Na de pauze is het voor mij tijd voor een workshop van minorstudenten Lobke Hulst en Stefanie Lutgerhorst. Mindfulness, zee en schilderen komen samen in hun workshop, een wonderlijk combinatie van creativiteit en zingeving. In hun eigen woorden:

“Waar wij (Stefanie en Lobke) kracht uithalen is de zee. Een magisch, stromend natuurverschijnsel dat wij als iets ‘hogers’ ervaren. Het is mooi om dat te kunnen delen tijdens de workshop met twee activiteiten waar wij ons thuis invoelen: mindfulness en schilderen. We begonnen met drie mindfulness oefeningen waarbij de deelnemers zich richten op de adem, het zien en het lopen. Daarna mochten ze de ervaren gevoelens schilderen op een vel papier. Ieder had op een eigen wijze zijn of haar gevoel geschilderd. Het unieke van elk mens met zijn of haar ervaringen, gevoelens, gedachten en interpretaties werd hier zichtbaar. De activiteiten waren gericht op het gevoel van jezelf, je gedachten en de ervaringen van het lichaam. Dit gecombineerd met de geluiden, geuren en beelden van de zee was voor ons waardevol om aan de deelnemers te laten zien en ervaren. Het was waardevol om aan het symposium bij te dragen. Zo was het voor ons ook een echte afsluiting van de minor, om wat we geleerd hebben samen met de mooie raadselachtige zee over te dragen.”

Voor mij als deelnemer en schrijver van dit stuk was deze workshop een prachtig voorbeeld van het combineren van zingeving en creatieve middelen. Door mindfulness en het zintuigelijke van zee en schilderen te combineren onstond er iets wat een andere student (Marilisa) in het beginfilmpje al benoemde. “Soms is er zoveel te voelen en zo weinig te zeggen.” En zo is het.

Dialoog over waarden, aangezet in spelvorm, onder leiding van Ouiam, Mari-lisa en Amber.