Het is weer gebeurd! De minor Werken in Gedwongen Kader (WIGK )van het 1^e semester is afgelopen. Voor mij is dit altijd een moment van reflectie.

Het eerste wat dan in mij opkomt is dat we terecht een feestelijke afsluiting hebben gehad middels een door de studenten ingevuld minisymposium en natuurlijk een oergezellige borrel achteraf. Dit feest was terecht want ik hoor van studenten en collega-docenten dat ze met veel plezier inhoudelijk bezig zijn geweest. De resultaten zijn er ook naar: studenten hebben dit jaar gemiddeld genomen hoog gescoord op de twee Kennistoetsen  die worden afgenomen in de minor. En nog mooier: de ontdekte,  of zelfs zelf-gemaakte, beroepsproducten die zij hebben laten zien als mogelijk antwoord op een probleem in het werkveld op meso of macro niveau waren erg interessant. Deze toets liet ook zien dat de studenten zich het beginnersniveau van het werken in het gedwongen kader eigen hebben gemaakt: kritisch, creatief, in dialoog en veiligheid en relevante behandeling van en voor cliënten voorop!

Op ludieke wijze hebben Addy, Wendy, Tom en Anna de problematiek van de overgang en overdracht van hulpverleningsverantwoordelijkheid 18- naar 18+ aan de kaak gesteld. Eén van de vele boeiende en goed uitgewerkte thema's.

En dan is het tweede dat in mij opkomt een beetje weemoed:  want als je met zo veel plezier aan een maatschappelijk relevante inhoud hebt kunnen bijdragen als student en docent is het ook wel een kwestie van afscheid.

Ik ben blij dat deze studenten het werkveld straks gaan verrijken en ik en mijn collega-docenten kunnen niet wachten op de volgende editie van de minor WIGK.

Graag noem ik nu ook nog even dat iedereen dinsdag 25 februari 2014 van harte welkom is op de minorenmarkt waar wij met onze kraam staan. Ook geven we twee presentaties over de inhoud en opzet van de minor. Dus wil je meer weten?  Kom dan langs!  En voltijdstudenten die nu een studie verder aan het plannen zijn:  in studiejaar 2014-2015 zal er een WIGK draaien in beide semesters!  dat kan gunstig zijn voor sommigen. Overleg dit met je SLB-er.