WIGK deeltijd – de klas van ’13-’14
Hoe kan je interculturele dialoog op gang brengen binnen een Forensisch Psychiatrisch Centrum? Levert de paradigma – verschuiving van dadergericht naar slachtoffergericht werken naast voordelen voor de samenleving ook een behandelpotentie van de dader op? Hoe kan er, ondanks een bezuinigingsronde, een efficiëntieslag gemaakt worden in het veiligheidsbeleid op een woongroep voor mensen met een verstandelijke beperking die gedwongen zijn opgenomen? Hoe kunnen we ons eigen veiligheidsteam beter toerusten zodat we de politie niet te hoeven laten ingrijpen, met de traumatische gevolgen van dien voor de cliënt, bij een escalatie in de GGZ? Kunnen we met de juiste training jongeren met een stoornis in het autistisch spectrum toeleiden tot een normale seksuele ontwikkeling en seksuele intimidatie voorkomen? Wat vraagt het van ons om mensen met een (licht) verstandelijke beperking te helpen onderscheid te maken tussen het uiten van frustratie en een gefundeerde klacht aan de orde stellen?
Deze beroepsproblemen zijn door de deeltijdstudenten van de minor Werken in gedwongen kader dit jaar zelf geformuleerd en op gedegen wijze aan de orde gesteld. En dat terwijl zij ook nog het aanbodgerichte deel van de minor (kennis-en vaardigheidsontwikkeling) én hun integrale toetsing van hun major succesvol moesten doorstaan. …Naast hun baan niet te vergeten. Ik weet niet hoe ik mijn respect daarvoor in woorden moet omzetten. Ik hoop dat het zo gelukt is.
Dit zijn reflectieve beroepskrachten die een discussie over wat goed handelen is niet schuwen. Mensen met hart en verstand voor en over gedwongen hulpverlening. De één heeft bevestigd dat het gedwongen kader de juiste plek voor hem of haar is, de ander komt tot de slotsom dat de passie bij een andere doelgroep beter tot uiting komt. Stuk voor stuk profs die wij aan het werkveld toevertrouwen. Geniet van jullie welverdiende zomer!
De klas van ’13 – ’14 (minor WIGK Deeltijd)
Mooi beschreven! Bedankt voor de inspirerende lessen!
Je waardering komt zeker over, Dries. Dank voor deze mooie woorden. De lessen binnen de minor hebben mij een boel bruikbare kennis opgeleverd waardoor ik zowel bestaande werkwijzen aan heb kunnen vullen als nieuwe kennis toe heb kunnen passen in de praktijk. Hoe ga ik bijvoorbeeld om met iemand die agressie vertoond, hoe de-escaleer ik dat, de juiste woorden met je juiste toon en op het juiste moment? Hoe herken ik een psychisch stoornis bij een client, welk gedrag hoort daarbij en hoe moet ik hier als werker mee omgaan om samen tot een doel te komen? En dan alle juridische kennis die ik heb verworven, de bopz, de wet op de jeugdzorg, gezag, etc. Al deze bruikbare kennis in combinatie met de manier van lesgeven (veel opdrachten uitwerken die inzichten brengen) zijn voor mij een absolute verrijking geweest van mijn kennis.
Buiten de verdieping die wij aangeboden hebben gekregen werden de lessen door vakkundige docenten verzorgt. Hun enthousiasme en kennis zorgt ervoor dat de kennis die wordt aangeboden ook goed toepasbaar is.
Samen met de docenten hebben wij een mooie prestatie geleverd.
Als begeleider in de tbs-kliniek heb ik deze minor in gedwongen kader als zeer waardenvol ervaren. Het gaf mij extra inzicht in gedragingen van de patiënten en hoe ik als professional het beste hierop kon anticiperen. De kennis die ik elke week opdeed tijdens de lessen was direct te vertalen naar de praktijk. Bijvoorbeeld oefensessies van casussen uit de praktijk met een acteur. Dit was voor mij elke week weer een reden om naar de lessen te komen. De soms moeilijke lesstof werd door docenten in begrijpelijke taal uitgelegd. Docenten waren flexibel en begripvol in voor ons drukke periode. Dit heb ik gewaardeerd. Bedankt!!!