Een marathon organiseren in Oeganda! (1/2)
“Een start- en finishlijn, zo’n opblaasbaar geval weet je wel, en hekken, facilitaire voorzieningen, een muziekinstallatie, afzetlint, wegbewijzering en natuurlijk ook medailles. Oh ja, we moeten natuurlijk ook de media inlichten en ….” Tim! stop, stop, stop… zei Sjors. Je bent in Oeganda, of ben je dat nu alweer vergeten?! Negen van de tien dingen die je net opnoemde hebben ze hier niet! We zullen het moeten doen met de dingen die ze hier wel hebben. Dus er komt waarschijnlijk geen wegbewijzering, er komen geen toiletten en er komt al helemaal geen mooi gekleurd afzetlint!
Nederlandse mentaliteit in week 1, actie!
Dit gebeurde de eerste dagen in Oeganda. Zo ijverig als we waren hadden we een lijst gemaakt met middelen die we dachten(!) nodig te hebben. Na een A4’tje volgeschreven te hebben zijn we maar gestopt. Deze aanpak heeft totaal geen zin zeiden we tegen elkaar. Belangrijk is om er achter zien te komen wat we wél hebben en hoe de mensen hier werken. Dat was toch wel lastig aangezien we de eerste waren die een marathon gingen organiseren in Noord-Oeganda.
Want dat gingen we doen, een marathon organiseren voor kinderen in het noorden van Oeganda. Althans, een loop van vijf of tien kilometer. In het vierde jaar van onze opleiding kozen we ervoor om de minor International Sustainable Development Cooperation te volgen. Deze minor biedt de mogelijkheid om na een voorbereidingsperiode van zes weken een stage van drie maanden te volgen in een ontwikkelingsland. Het stage-bemiddelingsbureau Eye4Africa bracht ons in contact met de organisatie Art for Children Uganda (partner van War Child Holland). Zij hadden het idee om een marathon te organiseren en zochten daarbij hulp van studenten. Dit leek ons als Facility Management-studenten wel een uitdaging! En een uitdaging was het….
Deadlines?
Want wat was het lastig om iets in Oeganda te organiseren. ‘Te laat’ bestaat niet en als er een deadline gesteld wordt, is deze gewoon wanneer het product klaar is. Wat vandaag kan, kan ook morgen. Geen probleem als dat je levensstijl is, maar niet als je de westerse gewoonten gewend bent. Vooral de eerste paar weken had Tim daar moeite mee, maar uiteindelijk heeft ook hij het ‘opgegeven’ en is hij meegegaan met de ‘Afrikaanse flow’.
Sponsoren, of toch niet?
Onze projectleider was voor ons een goede gids. Hij heeft ons alles laten zien wat we wilden, en we voelden ons al snel thuis. Theoretisch was het project al goed voorbereid en ook de ideeën waren veelbelovend. Vele sponsoren werden aangeschreven en we hadden al snel afspraken met verschillende bedrijven. Onder andere met Coca-Cola bijvoorbeeld. Nadat we een aantal toezeggingen hadden gekregen dachten we het allemaal voor elkaar te hebben. Dit was helaas niet helemaal waar omdat veel sponsoren op het laatst toch afhaakte. Dat kan ook alleen maar in Afrika! Gelukkig hadden we nog één sponsor over, namelijk; Coca Cola!
Hoewel de eerste inschrijven een feit waren hadden we nog geen toestemming gekregen van de eigenaar voor het gebruik van het ‘golfterrein’. Dit terrein wilden we gebruiken als start en finish van de marathon. De eigenaar gaf aan dat we de toestemming snel per brief zouden krijgen. Dat komt vast goed! dachten wij nog….
Volgende week wordt ons tweede deel gepost! Houd de website goed in de gaten om te lezen hoe de marathon verlopen is. We voegen dan ook ons filmpje toe wat een goede indruk geeft over wat we allemaal meegemaakt hebben. Wij beloven je, in Afrika loopt het altijd anders dan je verwacht…
Sjors Geene & Tim Jansen
Studenten Facility Management
Academie Diedenoort – HAN
Voor meer info:
Minor ISDC (International Sustainable Development Cooperation)