Na een avondje stappen het bed induiken met een willekeurige vreemdeling: je bent ervan of je bent er niet van. Tegenwoordig is het de normaalste zaak van de wereld. Een bodycount van 125, friends with benefits… het kan allemaal. Maar hoe is het nou in deze wereld als je nog nooit seks hebt gehad?

Op de middelbare school begint bij de meeste jongeren de interesse naar (hun eigen) seksualiteit. Ze hebben bijvoorbeeld hun eerste zoen, krijgen een relatie of hebben misschien voor het eerst seks. Ikzelf had ook mijn eerste zoen toen ik in de 2e klas zat. Dat vertelde ik dan heel trots aan mijn vriendinnen, maar verder spraken we eigenlijk weinig over seks en alles daaromheen. Bij mijn studie Social Work is dat anders. Pas toen ik ging studeren merkte ik hoe erg ik wel niet achterloop. Zo zie ik het zelf gelukkig niet, maar de hoeveelheid stomverbaasde reacties die ik kreeg op het feit dat ik als 18-jarige nog nooit seks heb gehad liet mij best wel even nadenken. Is dat dan zo raar? En ben ik 1 van de weinigen?

Vreemde vogel?
Raar is het natuurlijk niet, want wat is raar? Het is niet belangrijk hoe oud je bent, op wie je valt, of dat je in een relatie zit of niet. Het is belangrijk dat je aan seks begint wanneer dat goed voelt voor jou. Mensen die mij goed kennen en het van mij weten doen er altijd heel gewoontjes over. Maar door al die vragende gezichten en reacties als “dat had ik echt niet verwacht” heb ik me best een vreemde vogel gevoeld. Desondanks hebben jongeren tegenwoordig steeds later seks. 10 jaar geleden lag de gemiddelde leeftijd waarop jongeren voor het eerst seks hebben op 17,1. Deze is in de laatste meting uit 2017 opgeschoven naar 18,6. Volgens een artikel van NPO ligt dit aan een aantal factoren, zoals sociale media, de verhoging van de alcoholgrens, het toegenomen bewustzijn van de aan seks gerelateerde risico’s en zelfs prestatiedruk.

Vreemd voor een ander
Een van de weinigen ben ik ook vast en zeker niet. Ik vroeg een vriendin die op haar 20e ontmaagd werd hoe zij het ervoer om op wat ‘latere’ leeftijd nog nooit seks te hebben gehad. Jasmijn: “Voor mijzelf was het niets bijzonders. Ik zag het niet als iets vreemds of een taboe. Het was eigenlijk altijd de ander die er iets vreemds van maakte. Soms kreeg ik ook opmerkingen dat mensen het ‘knap’ vonden dat ik het zo lang volhield.”

Ik stelde dezelfde vraag aan nog iemand in mijn omgeving. Lynn is 22 en ook nog maagd. “Ik schaam me er niet voor. Het is gewoonweg niet iets waar ik me dagelijks mee bezighoud. Het is niet echt een onderwerp in mijn leven, het definieert namelijk niet wie ik ben. Ik vind het soms ook wel een beetje onwennig om erover te praten, omdat er toch wel meteen op een bepaalde manier over je gedacht wordt. Mensen hebben vrij snel een oordeel, en denken dan bijvoorbeeld dat ik saai of preuts ben.”

Als maagd op stap
Tijdens het ontdekken van het uitgaansleven begon ik nog meer te merken dat ik qua visie en ervaring op het gebied van seksualiteit niet echt op 1 lijn zit met de meeste mensen. Ik duik niet zomaar met iemand het bed in en leer iemand liever eerst kennen voordat het allemaal wat spannender wordt tussen de lakens. Natuurlijk ben ik dan op zaterdagnacht in de kroeg ook niet bepaald op de juiste plek, maar dat is dan ook niet waar ik naar op zoek ben. Uiteraard draait uitgaan niet voor iedereen alleen om ‘scoren’. De meesten gaan de stad in om lekker te dansen en een leuke tijd te hebben met vrienden. Maar er is wel meer nadruk op komen te liggen.

Ik krijg bijvoorbeeld regelmatig de vraag van jongens, na een zoen of een leuk gesprek, of ik met ze mee naar huis ga. Vriendelijk antwoord ik dan meestal ‘nee’ en leg ook uit waarom. De standaard reactie hierop is dat ze zich een ongeluk schrikken en vragen hoe het precies zit. Sommigen proberen me ook nog over te halen om speciaal voor hen ‘een uitzondering’ te maken of lopen per direct de andere kant op, op zoek naar hun volgende prooi.

De incidentele twijfels
Het is soms best lastig. Willen wachten tot ik een keer een goeierd tegenkom die niet alleen maar uit is op 1 ding maakt wel dat ik voor mijn gevoel een soort drempel voor mezelf heb ontwikkeld die mij altijd tegenhoudt. Ik vroeg me vaak af of ik niet te moeilijk denk en gewoon eens, hup, van bil moet gaan. Ik weerlegde die gedachte dan vaak vrij snel als ik dacht aan wie ik ben en wat ik echt wil. En tsja, van die kerels in de kroeg die zich na een mislukte poging met mij meteen tot het meisje dat pal naast me staat wenden. Daar krijg ik het ook niet warm van.