“Het is nu heel stil”, vertelt Regien van Gemert, secretaresse bij de bacheloropleiding Pedagogiek. Zij is een van organisatiemedewerkers die weer op de Molkenboer werkt. De stille gangen wil niet zeggen dat de dagen rustig zijn. “Alles gaat gewoon door, maar op een andere manier dan we gewend zijn.” 

Regien is, samen met haar collega’s Wendy en Wilma, de stille kracht achter een aantal secretariële taken, zoals het begeleiden en ondersteunen van de examencommissie, de coördinatie van simulatiecliënten, notuleren bij overleggen van de opleidingscommissies, het jaarboek en algemene secretariële ondersteuning. “Wat we merkten, is dat standaard processen niet altijd meer werkten. Al jaren ging het hetzelfde en nu moest het op de schop om aan te sluiten bij het online en flexibele onderwijs.”

Mensenmens
Het thuiswerken was wel even wennen voor Regien. “Ik heb twee jaar geleden juist voor deze functie gekozen om niet thuis te hoeven werken. Ik ben een echt mensenmens, net zoals de meeste studenten en medewerkers in onze academie, en vind contact met collega’s en studenten heel leuk en belangrijk. Ik mis dat enorm. Maar laten we wel wezen, we hebben ontzettend geboft dat we bij de HAN werken en studeren, omdat het allemaal door kan gaan. Er is veel mogelijk online. En ik heb nu ook een laptop, waardoor ik makkelijk schakel tussen thuiswerken en op kantoor.”

Wennen aan mondkapjes
Op de HAN mag maar een kleine groep studenten en medewerkers tegelijk aanwezig zijn, zodat er voldoende en veilig afstand wordt gehouden. Bij een aantal taken was het belangrijk dat Regien aanwezig was. Regien: “Zeker aan het begin van het schooljaar was het belangrijk dat er een secretaresse was. Om nieuwe collega’s te ontvangen bijvoorbeeld. Ze hebben spullen nodig om het werk te doen en worden wegwijs gemaakt in de systemen. Dat gaat makkelijker fysiek.” Ook het ondertekenen en stempelen van documenten en het printen van grote bulkopdrachten gaat toch alleen op kantoor. “En je merkt dat docenten die fysiek lesgeven, het fijn vinden om binnen te kunnen lopen bij spoed- of ad hoc vragen. Het is dan wel anders, omdat iedereen afstand houdt en mondkapjes draagt.” Die mondkapjes, daar wen je zo aan, zegt Regien. “Het drukt je wel met de neus op de feiten hoe ernstig de situatie is.”

Niet vergeten: vragen hoe het gaat
Het online contact maakt de gesprekken wel zakelijker, vindt Regien. Zij probeert daar samen met haar collega’s voor te waken. “We nemen altijd de tijd om tijdens overleggen te vragen: hoe gaat het met je? Dat is heel belangrijk. Je merkt hoe betrokken en bevlogen iedereen is, iedereen gaat vastberaden door. Studenten, onderzoekers, medewerkers. De docenten doen er alles aan om de lessen door te laten gaan, ze willen het goed doen. Die bevlogenheid vind ik prachtig, maar het is wel belangrijk om op elkaar te letten.”

Regien vindt het mooi dat er nu meer mogelijk is en dat iedereen bezig is met vernieuwing en oplossingen. “Maar ik hoop snel, wanneer de situatie het toelaat, weer meer mensen te zien op de Molkenboer. Ik mis de reuring.”