Nieuw normaal is niet nieuw en ook niet normaal, maar wat is het dan wel? Rosa vraagt zich af: hoe ziet nieuw normaal er eigenlijk uit?

Rosa vraagt zich af hoe nieuw normaal er eigenlijk uitziet. Want laten we eerlijk zijn: wat is of was eigenlijk normaal? Stiekem krijgen we er ook beetje jeuk van: dat gejengel over ‘nieuw normaal’. Hoe meer we het nieuwe normaal benadrukken (met mondkapjes en afstand houden als gehate artefacten), hoe meer we de negatieve kanten ervan benadrukken en terugverlangen naar het oude normaal. De these benadrukt -zoals zo vaak- de antithese.

Toch is de manier waarop we met elkaar omgaan waarschijnlijk drastisch veranderd. Kijk maar naar gevolgen van de Spaanse griep, Polio of andere gezellige ziektes uit de geschiedenis. We zitten op wc’s, hebben een goed werkend riool en wassen onze handen na het poepen. Allemaal heel normaal gedrag dat destijds werd afgedaan als rijkeluis maatregelen. “Wie heeft er geld voor een latrine? Ik niet hoor, ik heb geeneens eten, ik gooi m’n drollenbak wel in de goot, even naschrobben en klaar.”

Wat we als normaal ervaren is dus tijdelijk en enorm subjectief. We zitten eigenlijk in een soort normaallimbo. We voelen ons nog ongemakkelijk bij nieuwe gedragingen zoals het dragen van een mondkapje, maar vinden het wel vies als iemand in de trein te dichtbij komt en géén mondkapje draagt. Daarom is het tijd voor soort status quo. Wat is nu, op dit moment, nieuw normaal? We kunnen het opschrijven, maar het beeld is veel krachtiger. Daarom nodigen we je uit om deze zomer foto’s te maken van jouw nieuwe normaal en ze te delen met de #mijnnieuwnormaal op Instagram of op te sturen naar ROSA via info.amm@han.nl. We doen een voorzetje!