“Het gaat erom dat je meer leert openstaan voor zowel de negatieve als de positieve emoties”, vertelt Christine de Vries, docent creatief dagboekschrijven. Hoe helpt (on)rust en schrijven mensen weer ‘heel’ te worden? En hoe ga je om met de intense emoties die dit soms kan oproepen? Rosa sprak met Christine die haar eigen demonen leerde hanteren door schrijven.

Het geluid van een glasbak, je kent het vast wel. Je stopt er een lege wijnfles in (wel bij de goede kleur natuurlijk) het is even stil en dan; pats. Een geluid dat jij misschien niet eens door hebt, maar dat voor de ander juist heel aanwezig is. Zo ook voor de meeste hoogsensitieve mensen.

Zomervakantie in de winter. Zou dat niet geweldig zijn? Zodra de dagen korter worden heb ik behoefte aan rust. Heerlijke rust. Grote heer-lijke rust. Lummelen. Niksen. Opladen. Kerst. Maar dan zónder de schoonouders. In mijn stinkende onesie chocolademelk slurpen en daarna een middagdutje doen. Het liefst schrijf ik dagboeken vol met reflecties en tekeningen zonder bedoeling: lummelen.