Derde jaars voltijd student Marlien Beuns schrijft over haar eerste maanden van haar stage bij Aviko

De eerste maand zit erop, wat hebben mijn gedachten over deze stageperiode elkaar afgewisseld. Zo paniekerig als ik binnenkwam, zo thuis voel ik me nu. Nieuwe mensen, eerste indrukken, te veel informatie, nog meer onduidelijkheid én de eerste keer echt als opleidingskundige aan het werk: mag ik alsjeblieft weer naar school. Natuurlijk wilde ik dit niet echt, maar al deze veranderingen vond ik best eng. Meer dagen gingen voorbij. De vreemde mensen werden collega’s waarmee je een praatje maakt en te veel informatie is nu omgezet in een plan waar ik graag mee aan de slag wil. De eerste dagen heb ik vooral veel gesprekken gehad met mijn stagebegeleider, de opdrachtgever en andere mensen die voor mij van belang konden zijn. Ik heb de organisatie beter leren kennen én altijd fijn voor een stresskip zoals mij: de grote opdracht is helder en ik ben ready to start. Heb ik dan alleen maar gesprekken gevoerd? Nee! Buiten al deze gesprekken en te veel koffie ben ik ook al bezig met het maken van een AGG. Deze is nodig voor de masteropdracht van Aviko. Mijn eigen grote opdracht levert hier ook weer een bijdrage aan. Klinkt ingewikkeld toch? Wat ik meeneem van deze eerste maand is dat je het maar gewoon op je af moet laten komen. Alles is nieuw en niks kan gelijk goed of duidelijk zijn. Ook al denk ik nu dat ik alles weet om aan de slag te gaan, zodra ik dadelijk aan een nieuwe taak begin sta ik weer aan de beginlijn. Dit keer met minder paniek, want echt, je zult het misschien niet geloven (deed ik eerst ook niet), zelfs bij mij vielen dingen uiteindelijk op z’n plaats!