Toen ik afstudeerde, had ik eigenlijk geen idee wat ik kon of moest gaan doen. Mijn promotietraject bood me een soort van verlengde studietijd. Mijn werk is geleidelijk geëvolueerd tot wat ik nu doe: vanuit een overstijgend perspectief stimuleren van verbinding, ontwikkeling, leren en de kwaliteit daarvan.

Vertel eens iets over jezelf
Marianne: ik ben geboren en getogen in de Achterhoek (Silvolde) en woon inmiddels met mijn man Martin en dochter Tessa op een heerlijke plek in het Nijmeegse Brakkenstein. Zoon Sem woont en studeert in Delft.

Ik ben ooit opgeleid om oplossingen voor onderwijskundige vraagstukken te ontwerpen tijdens de studie Toegepaste Onderwijskunde aan de Universiteit Twente. In 1997 ben ik daar ook gepromoveerd op het bevorderen van onderwijsvernieuwing in het voortgezet onderwijs (basisvorming). Daarna heb ik voor het MBO gewerkt als adviseur bij het landelijk orgaan beroepsonderwijs ECABO.

In 2004 ben ik overgestapt naar de HAN. In eerste instantie als onderwijskundig beleidsmedewerker bij de opleiding Mondzorgkunde. Geleidelijk aan kwamen daar ook taken voor (toen nog) IPS bij, ter ondersteuning van de planning- en controlcyclus en de kwaliteitszorg. Sinds de academievorming in 2020 ben ik als beleidsmedewerker lid van het MT APS. Ook werk ik nog een dag in de week voor Mondzorgkunde.

Welke hobby’s heb je?
Ik vind het heel interessant om te zien hoe mensen zich ontwikkelen in de loop van hun leven en welke rol verschillende ervaringen en omstandigheden daarin spelen. Boeken en documentaires over dit thema spreken me dan ook bijzonder aan.

Ontspanning vind ik in de natuur, door in de tuin bezig te zijn, te wandelen en aan yoga te doen. In het weekend geniet ik ervan nieuwe recepten te zoeken en op mijn gemak klaar te maken. Een paar jaar geleden heb ik een introductiecursus kunstgeschiedenis gevolgd en sindsdien vind ik het nog leuker om musea en steden te bezoeken.

Welk boek of film spreekt je het meest aan?
De afgelopen maanden hebben de documentaire over de kinderen van Ruinerwold en het boek “Ik ben een eiland” van Tamsin Calidas veel indruk op mij gemaakt. In beide gaat het over de ongelooflijke moed en veerkracht van mensen. Tamsin weet haar ervaringen als buitenstaander op een klein eiland, ook nog eens prachtig te verwoorden. In beide komt ook naar voren hoe krachtig denkbeelden kunnen zijn, zowel in positieve als negatieve zin.

Wat is je favoriete muziek of lied?
Ik hou van rustige klassieke muziek op de achtergrond. Bij klusjes in huis luister ik graag hits uit de jaren ’80 terug.

Wat is je droom of toekomstvisie?
Ik ben niet zo’n dromer, maar ik hoop dat mijn kinderen een bij hen passende invulling mogen vinden van hun leven en dat we daar als ouders nog heel lang getuige van mogen zijn.

Wat doe je binnen APS?
Als beleidsmedewerker in het MT bewaak ik dat de onderwerpen die op de agenda van het MT moeten komen, op het juiste moment, met de juiste betrokkenen en de juiste voorbereiding worden besproken. Die onderwerpen komen bijvoorbeeld voort uit ons jaarplan, maar ook uit de beleidscyclus van de HAN. Een hele puzzel, maar we worden hier met elkaar steeds scherper in. Vanuit mijn rol onderhoud ik ook contact met de Academieraad.

Ik voer de eindredactie en schrijf mee aan verschillende documenten, zoals het jaarplan APS en de voortgangsrapportages voor het CvB.

In het kader van de jaarlijkse OS-OER-cyclus, adviseer ik de academiedirecteur over het vaststellen van de nieuwe opleidingsstatuten voordat ze ter instemming naar de Academieraad gaan. Dat betekent dat ik, aan het eind van het traject, alle opleidingsstatuten nog een keer screen, ter borging van de kwaliteit. Hoewel een intensieve klus, geeft dit mij wel een fantastisch doorkijkje in de programma’s van onze opleidingen en kan ik dit overstijgende perspectief weer inbrengen in de organisatie.

Al geruime tijd ben ik portefeuillehouder Kwaliteitszorg binnen APS. Met de collega’s uit de opleidingen die kwaliteitszorg in hun portefeuille hebben, komen we zo’n vier keer per jaar bij elkaar, om van elkaar te leren en onze kwaliteitszorg vorm te geven in een richting die past bij het ontwikkelingsgerichte werken van de academie. In voorkomende gevallen ondersteun ik een opleiding in de aanloop naar een interne audit of visitatie.

Welk verhaal ligt ten grondslag aan wat je bent gaan doen?
Toen ik afstudeerde, had ik eigenlijk geen idee wat ik kon of moest gaan doen. Mijn promotietraject bood me een soort van verlengde studietijd. Mijn werk is geleidelijk geëvolueerd tot wat ik nu doe: vanuit een overstijgend perspectief stimuleren van verbinding, ontwikkeling, leren en de kwaliteit daarvan.

Werk je samen met anderen?
Ja! In al mijn werkzaamheden is sprake van afstemming en samenwerking, en dat maakt mijn werk ook zo leuk.

Welke (mooie of bijzondere) resultaten heb je mogen zien in de praktijk?
Geregeld maak ik met collega’s de balans op van wat we hebben gedaan en bereikt, bijvoorbeeld in een voortgangsrapportage of vanuit kwaliteitszorg. Iedere keer is het weer verrassend om te zien hoeveel ontwikkeling we als opleiding of academie eigenlijk continu doormaken.

Als het gaat om de ontwikkeling van studenten, zie ik met name vanuit mijn contacten met de medezeggenschap hoe studenten extra groeien door hier een tijdje in mee te draaien.

Wat is je motivatie om op dit vakgebied bezig te blijven? 
Leren en ontwikkelen zie ik als dé hefboom voor een goed leven. Het motiveert mij om bij te mogen dragen aan de vorming van jonge mensen die de paramedische zorg van de toekomst moeten dragen en vormen.

Wat is je (levens)motto?
Wie goed doet, goed ontmoet!

Wat zou je je collega’s willen vertellen of meegeven?
Ik zou mijn collega’s een compliment willen geven voor de gedreven en betrokken wijze waarop iedereen vanuit zijn eigen rol bijdraagt aan onze academie. Dit geeft een hele fijne sfeer.

Aan wie geef jij straks het Estafette-stokje door?
Neelke van den Heuvel