Het mooiste vind ik als studenten (ik zit met name in de propedeuse) hun eigen kracht vinden, ook als dat betekent dat ze gaan stoppen met de opleiding. Daarnaast vind ik veel van de stappen die we hebben gemaakt naar meet feedbackgestuurd onderwijs een mooie ontwikkeling.

Vertel eens iets over jezelf
Ik ben Fraukje van Dongen Rosier, 41 jaar en getrouwd met Maurice. Samen hebben we twee kinderen Bas (12) en Saar (9). Ik ben aan het afstuderen als onderwijs socioloog waarbij mijn centrale focus gelijke kansen in het hoger onderwijs is.

Welke hobby’s heb je?
Ik ben actief binnen scouting, speel piano, doe graag creatieve dingen (tekenen/schilderen, toneel maken, kleding maken…) en hardlopen.

Welk boek of film spreekt je het meest aan?
Ik lees alles wat los en vast zit maar het vaakst lees ik fantasyboeken en reeksen. Hoe dikker hoe beter. Ik kijk niet zoveel tv maar als ik kijk dan graag naar actualiteitenprogramma’s als zembla en documentaires. Of ook fantasy series/ films.

Wat is je favoriete muziek of lied?
Met piano speel ik heel veel klassieke muziek, luisteren doe ik naar van alles. Techno en trance voor het hardlopen, rock en metal op zijn tijd maar ook oudere muziek als The Dire straits of Fleatwoord Mac.

Wat doe je binnen APS?
Lesgeven en ik zit in leernetwerken. Verder heb ik vorig jaar stagegelopen bij CS OOK en probeer ik daar contact mee te houden om zo ook wat meer de hele HAN en wat daar gebeurt te blijven zien.

Welk verhaal ligt ten grondslag aan wat je bent gaan doen?
Ik ben een stapelaar. Via het vrije school ben ik met een huishoudschool advies uiteindelijk op de havo gekomen. Daarna heb ik eerst een p gehaald op de Pabo en bij Social Work om daarna heel lang niet meer goed te durven studeren. Mijn keuze was er meer een van uitsluiting. Zo moest je voor Logopedie auditie doen. Journalistiek zat in Utrecht, dan moest ik reizen en beide opleidingen vielen daarom af voor mij.

Andere studies zaten niet in de richting van iets met mensen, Verpleegkunde deed heel de familie al. Toen werd het Voeding en Diëtetiek. Al tijdens mijn opleiding werd ik student assistent en daarna ben ik blijven plakken en geef ik inmiddels alweer 13 jaar hier les.

Werk je samen met anderen?
Ja met heel veel anderen. Als het gaat om het maken van onderwijs, het nadenken over didactiek maar we staan ook altijd met een team voor de klas.

Welke (mooie of bijzondere) resultaten heb je mogen zien in de praktijk?
Het mooiste vind ik als studenten (ik zit met name in de propedeuse) hun eigen kracht vinden, ook als dat betekent dat ze gaan stoppen met de opleiding. Daarnaast vind ik veel van de stappen die we hebben gemaakt naar meet feedbackgestuurd onderwijs een mooie ontwikkeling.

Wat is je motivatie om op dit vakgebied bezig te blijven?
Ik ben iemand die graag begrijpt waarom mensen zich gedragen zoals ze zich gedragen. Vandaar ook mijn voor liefde voor de psychologie en sociologie. Binnen voeding is dit denk ik ook op allerlei niveaus (landelijke, lokaal, in gezinnen, individuen) de meest interessante vraag die er is.

Wat zou je je collega’s willen vertellen of meegeven?
Dat hoge eisen stellen aan studenten er vaak voor zorgt dat zij meer zelfvertrouwen krijgen en harder gaan werken. Daarnaast zijn studenten waaraan hogen eisen zijn gesteld vaker tevreden met hun prestaties achteraf. Maar… zijn studenten geneigd om aan de voorkant veel van de ervaren druk neer te leggen bij druk in het onderwijs, dan blijkt  bij navraag de meeste druk eerder van andere (meer externe dingen) te komen.

Aan wie geef jij straks het estafette-stokje door?
Sofie van Houdt.