Sneller dan gedacht kon ik daadwerkelijk starten met lesgeven op ‘mijn’ opleiding aan de HAN! Logopedie is het mooiste vak dat er bestaat en ik vind het geweldig om mijn enthousiasme en kritische blik met de studenten te delen. Als bonus leer ik ook elke dag weer bij van zowel de studenten als van de mensen om mij heen.

Vertel eens iets over jezelf
Ik woon in het centrum van Utrecht en dat betekent dat ik vrijwel dagelijks met de trein naar Nijmegen reis. Ik heb de opleiding Logopedie aan de Hogeschool Utrecht gevolgd en daarna ben ik aan het werk gegaan in o.a. het (speciaal) basisonderwijs en de ambulante zorg.

Naast directe therapie aan kinderen richtte ik me ook veel op de begeleiding en advisering aan de omgeving van het kind, bijvoorbeeld de ouders en leerkrachten. Tijdens mijn werk als logopedist heb ik de master Taalwetenschap met de specialisatie taalstoornissen aan de VU in Amsterdam afgerond.

Nu werk ik ruim een jaar als docent bij de opleiding Logopedie aan de HAN. Vanuit team B geef ik les aan derde- en vierdejaars studenten en word ik soms vanwege mijn expertise ingevlogen in het onderwijs aan de eerste twee leerjaren. In mijn huidige werkzaamheden richt ik me voornamelijk op de stage; naast het wekelijkse vraaggestuurde onderwijs begeleid ik een intervisiegroep.

Welke hobby’s heb je?
In mijn vrije tijd zit ik graag op de (spinning)fiets en doe ik aan krachttraining in de sportschool. Ik ben opgegroeid in Zandvoort en ik ben dan ook het liefst op het strand en in de zee. Na al die activiteit vind ik het ook heel fijn om gewoon thuis te rommelen, lekkere dingen te bakken en kijk ik graag series. Ik kan ook heel erg genieten van in de stad goede koffie te drinken en borrelen. Oh, en binnenkort ga ik een cursus pottenbakken volgen. Ik kan best wel druk in mijn hoofd zijn en het lijkt me echt heerlijk om met m’n handen in de klei te zitten!

Welk boek of film spreekt je het meest aan?
Heb je even? Ik wil hier graag een boekje over open doen, ha-ha. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de laatste tijd minder lees dan voorheen, maar ik doe het nog steeds graag. Op de website Goodreads hou ik lijstjes bij: welke boeken ik heb gelezen (mét beoordeling in sterren) en welke ik nog wil gaan lezen.

Een aantal van mijn tips: De hemel verslinden van Paolo Giordano, Uit de bergen kwam de echo van Khaled Hosseini en Als je het licht niet kunt zien van Anthony Doerr. Daarnaast kan ik eigenlijk alle boeken van Sally Rooney aanraden en heb ik hardop gelachen om De verwarde cavia van Paulien Cornelisse.

Het volgende boek op mijn lijstje is Alleen de bergen zijn mijn vrienden van Behrouz Boochani. Boochani sloeg op de vlucht voor politieke vervolging in Iran en kwam vast te zitten op een Australisch eiland, waar hij als staatloze geen kant op kon. Het boek heeft woord na woord, zin na zin op zijn telefoon getypt.

Wat is je favoriete muziek of lied?
Mijn muzieksmaak is breed, ik kan van heel uiteenlopende genres genieten. Op jonge leeftijd ben ik begonnen met dwarsfluit spelen. Tot in mijn studententijd heb ik in (reis)orkesten gespeeld. Toen ik in een gehorig studentenhuis ging wonen en mijn prioriteiten langzaam begonnen te verschuiven, heb ik het instrument weggelegd.

Tijdens het thuiswerken zet ik geregeld klassieke muziek op. Daarnaast luister ik het meeste naar singer-songwriter (pop/indie); gewoon iemand met een piano of gitaar die muziek maakt. Mijn discover weekly op Spotify staat er iedere week weer vol mee. Als ik één favoriet nummer moet noemen, dan kies ik voor Sunrise van Norah Jones.

In de trein en op de fiets naar de HAN luister ik altijd podcasts (ik wissel graag tips uit!) en tijdens het sporten luister ik het liefst naar techno. Weer even helemaal iets anders!

Wat is je droom of toekomstvisie?
Dat de cliënt en de (directe) omgeving steeds meer regie over het eigen proces krijgen. Daarbij hoort het bieden van de juiste begeleiding: mensen in hun kracht zetten, de intrinsieke motivatie aanspreken en preventief te werk gaan.

Het is belangrijk dat verschillende disciplines nauw met elkaar samenwerken en over hun vakgebied heen kunnen én durven kijken. Dit begint bij het opleiden van kritische studenten, die zich blijven verwonderen en vragen stellen. Daarnaast vind ik inclusiviteit in deze snel veranderde maatschappij heel belangrijk. Ik sluit mij hiermee aan bij de eerder geïnterviewde APS collega’s, wat mooi om te zien dat we een gezamenlijke toekomstvisie hebben!

Wat doe je binnen APS?
Ik ben voorzitter van de alumnicommissie van de opleiding Logopedie. We organiseren interessante lezingen voor alumni van de opleiding, huidige studenten, docenten en logopedisten uit de regio. Netwerken staat centraal.

We zijn nu met andere opleidingen binnen APS bezig met het organiseren van een multidisciplinaire activiteit. Hoe leuk is het om alumni van verschillende opleidingen naar de HAN terug te halen voor een mooie avond!? Daarnaast zit ik in team marketing en communicatie en denk op APS niveau mee over o.a. het verhogen van de instroom en de zichtbaarheid van APS, bijvoorbeeld met het geven van voorlichtingen op locatie.

Welk verhaal ligt ten grondslag aan wat je bent gaan doen?
Als jong meisje wilde ik altijd juf worden en dat is eigenlijk altijd gebleven. Ik gaf bijles voor het vak Nederlands op de middelbare school en ben daarna, niet verrassend, Nederlandse taal en cultuur gaan studeren aan de Universiteit Utrecht. De opleiding heb ik overigens niet afgerond.

Tijdens de opleiding Logopedie begon de droom om les te geven binnen mijn eigen vakgebied. Vervolgens ben ik als logopedist op verschillende scholen aan het werk gegaan, waar ik dagelijks samen werkte met verschillende disciplines (o.a. psycholoog, orthopedagoog en speltherapeut).

Sneller dan gedacht kon ik daadwerkelijk starten met lesgeven op ‘mijn’ opleiding aan de HAN! Logopedie is het mooiste vak dat er bestaat en ik vind het geweldig om mijn enthousiasme en kritische blik met de studenten te delen. Als bonus leer ik ook elke dag weer bij van zowel de studenten als van de mensen om mij heen.

Werk je samen met anderen?
Elke dag weer! Ik werk nauw samen met mijn directe collega’s van de opleiding. Zo staan we in het dagdelenonderwijs met meerdere docenten voor de groep, we leren van en met elkaar. In het onderwijs aan de derde- en vierdejaars studenten maken we ook gebruik van de expertise van collega’s uit het werkveld, bijvoorbeeld logopedisten uit het Radboudumc.

Daarnaast ben ik aanwezig geweest bij een MDO georganiseerd door de opleiding Verpleegkunde en hebben we met collega’s en studenten van de opleiding Voeding en Diëtetiek in de keukens op IDSSI niveau gekookt.

Door het volgen van de BDB cursus kom ik met collega’s van geheel andere opleidingen in contact (Accountancy, Automotive..). Heel interessant om te horen hoe het onderwijs bij andere academies is ingericht. Er is ook veel tijd voor intervisie. Daarnaast ga ik eens in de zoveel tijd met een collega van Fysiotherapie en Voeding en Diëtetiek borrelen of uit eten. Dat is ook multidisciplinair samenwerken, toch..?

Welke (mooie of bijzondere) resultaten heb je mogen zien in de praktijk?
Na mijn afstuderen ben ik als logopedist op de Taalschool gestart, een basisschool voor nieuwkomers in Nederland. Veel van deze kinderen woonden in het AZC en hadden een vluchtelingenverleden. In de behandelingen werkte ik nauw samen met de speltherapeut. Wat een dankbaarheid heb ik daar gezien, ik vond het zo bijzonder om dagelijks bij te dragen aan het bieden van een veilige basis in hun nieuwe (thuis)land.

Daarnaast vind ik het heel waardevol om ouders te begeleiden en meer inzicht te geven in het communiceren met hun kinderen, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van meertaligheid of kinderen met een taalontwikkelingsstoornis. Soms zat een gezin zo hoog in de frustratie en na het traject hadden ze je niet meer nodig, zo goed ging het dan. Als ik kijk naar recentere ‘resultaten’ dan vind ik het mooi om te zien hoe studenten zich ontwikkelen, zowel binnen hun eigen vak als in de samenwerking met andere disciplines, bijvoorbeeld tijdens de stages en de afstudeerprojecten.

Wat is je motivatie om op dit vakgebied bezig te blijven? 
Allereerst wil ik zelf altijd blijven leren. Niet alleen ik ben in ontwikkeling, de zorg en het onderwijs zijn ook in ontwikkeling! Er valt nog zoveel winst te boeken en ik wil graag studenten enthousiasmeren en nieuwsgierig maken, maar ook vooral die kritische blik meegeven. ‘Waarom?’ durven vragen. In de toekomst combineer ik graag het werken op de HAN met werken in de praktijk. Een interessante combinatie voor mij en waardevol voor de studenten.

Wat is je (levens)motto?
Groei is niet lineair, van fouten maken leer je het meest.

Wat zou je je collega’s willen vertellen of meegeven?
“Kijk goed, voel beter. Wees niet bang. Kies voor wat u blij maakt, wat het ook moge zijn. Durf proberen wat te lastig lijkt. Leg de lat hoog genoeg. Koester en laat u koesteren. Geef anderen wat ze verdienen, en uzelf minstens ook. Blijf hopen, willen, dromen, wensen.”
― Griet Op de Beeck

Aan wie geef jij straks het Estafette-stokje door?
Maus Smeets