Snezana: ‘In mijn werk kijk ik altijd hoe processen verbeterd kunnen worden en hoe we elkaar hierin kunnen ondersteunen. Samen met collega’s van verschillende opleidingen komen tot kwalitatief interprofessioneel onderwijs voor de studenten is uitdagend, maar ik doe het met plezier!’

Vertel eens iets over jezelf
Ik ben geboren en getogen in Cuijk, maar zoals mijn naam al doet vernoemen, ben ik niet echt een ‘Kuukse’. Mijn ouders zijn in 1970 als twintigers naar Nederland gekomen vanuit wat toen nog Joegoslavië heette, om hier als gastarbeiders in de fabrieken aan de slag te gaan. Ze hebben elkaar in Nederland leren kennen en een gezin gesticht.

Met mijn eigen gezin woon ik nog steeds in Cuijk. Wat lang geleden begon als een ‘blind date’ tijdens mijn zomervakantie in Servië, is inmiddels uitgegroeid tot een huwelijk van bijna 20 jaar en 4 prachtige kinderen; een dochter van 18, een zoon van bijna 17, een zoon van 12 en een dochter van 5 jaar. Een drukke, maar gezellige boel!

Na heel wat jaren gewerkt te hebben bij bureaus voor bedrijfstrainingen en coaching, ben ik in 2015 begonnen bij de HAN. In het begin viel ik korte periodes in als ondersteuner bij respectievelijk Vaktherapie, Masterprogramma’s en het stagebureau van Educatie. Sinds augustus 2017 werk ik bij APS.

Welke hobby’s heb je? 
Ik geniet het meeste van de voetbal- en volleybalwedstrijden van de kinderen. Het is prachtig om te zien hoe ze daarin groeien en resultaten boeken. Verder vind ik koken en bakken leuk en ga ik graag wandelen. En soms gewoon lekker een serie of film kijken.

Welk boek of film spreekt je het meest aan? 
Dan ga ik toch voor een documentaire, die onlangs is uitgezonden en die veel indruk heeft gemaakt.
Hij heet ‘De tranen van Tito’, waarin trauma-psycholoog Iva Bicanic alle landen van voormalig Joegoslavië bezoekt. Ze spreekt met mensen van alle generaties over de tijd van Joegoslavië, de burgeroorlog van de jaren 90 en de huidige situatie. Het was bijzonder om, naast veel herkenning, ook nieuwe dingen te horen over mijn ‘roots’. Tegelijkertijd was het triest om wederom te zien hoe geloof en politiek een prachtig land hebben verscheurd.

Wat is je favoriete muziek of lied? 
Tja, dat zijn dan toch de volksliedjes en de dansen van Ex-Joegoslavië, waar ik mee ben opgegroeid.

Wat is je droom of toekomstvisie? 
Dat mijn man en ik in goede gezondheid onze kinderen zien opgroeien tot gelukkige volwassenen met een goed diploma op zak en een mooie carrière in het vooruitzicht. En op den duur een paar kleinkinderen om van te genieten 😊!

Wat doe je binnen APS? 
Mijn hoofdfunctie is procescoördinator bij de Labs en werkplaatsen, de verzamelnaam voor o.a. Sparkcentres en andere vormen van interprofessionele educatie in de praktijk. Gedurende een semester gaan studenten van de Academies Paramedische Studies (APS), Gezondheid en Vitaliteit (AGV), Mens en Maatschappij (AMM) en soms ook Sport en Bewegen (ASB) interprofessioneel praktijkleren of interprofessioneel praktijkonderzoek doen op de Labs en werkplaatsen.

Hier zit een behoorlijk organisatorisch en logistiek proces achter, waar veel collega’s bij betrokken zijn. Binnen dit proces houd ik me bezig met zaken als informatievoorziening, financiële processen, faciliteren van locaties, opstart van nieuwe locaties, plaatsing van nieuwe wijk-/praktijkdocenten en ondersteuning van de interacademiale netwerkgroep.

Daarnaast werk ik als coördinator van de Activiteitenkalender Zorg en Welzijn. Dit doe ik samen met collega Roos van der Hoek. We organiseren multidisciplinaire activiteiten voor studenten van APS en AGV over onderwerpen waar ze later als professional mee te maken kunnen krijgen. Je kunt dan denken aan interactieve masterclasses of workshops, verzorgd door ervaringsdeskundigen of door professionals uit de zorg of het sociale domein.

Verder verzorg ik de secretariële ondersteuning van het Centre of Expertise Sneller Herstel.

Welk verhaal ligt ten grondslag aan wat je bent gaan doen?
Na het afronden van mijn vwo-opleiding, was er niet echt een universitaire studie die me aansprak. Ik was goed in talen, maar tolk of docent van een taal wilde ik niet worden. Wat ik wel wist, is dat ik snel aan het werk wilde gaan en op mezelf wilde wonen. Tijdens een opleidingenmarkt kwam de studie Office Management van hogeschool Schoevers voorbij; een korte, praktijkgerichte opleiding, die hoog aangeschreven stond in het bedrijfsleven. Mijn keuze was gemaakt en op mijn 19e begon ik te werken als secretaresse bij een trainings- en adviesbureau.

Werk je samen met anderen?  
Het werk voor de Labs en werkplaatsen is academie-overstijgend, vormgegeven in een interacademiale netwerkgroep. Hierin werk ik samen met docenten, managers en ondersteuners van vier academies. Voor de Activiteitenkalender werk ik ook samen met collega’s van APS en AGV en voor Sneller Herstel met collega’s van APS.

Welke (mooie of bijzondere) resultaten heb je mogen zien in de praktijk? 
Toen ik 4 jaar geleden begon bij APS, waren er 11 labs en werkplaatsen en gingen er voor het eerst studenten heen. Nu zijn er zo’n 30 locaties in een steeds bredere regio rondom Arnhem en Nijmegen, werken er ruim 50 docenten 1 dag in de week als wijk-/praktijkdocent en komen er per schooljaar zo’n 1500 studenten van de HAN. Ook zijn er plekken ontstaan waar multi-level onderwijs plaatsvindt; hier werken onze studenten samen met studenten van bijvoorbeeld ROC RijnIJssel, Graafschapcollege of Radboud Universiteit.

Bij de Activiteitenkalender was het mooi om te zien hoe de pandemie ook iets goeds had gebracht, namelijk de mogelijkheid om online en hybride activiteiten voor een groot publiek te organiseren. Een mooi voorbeeld zijn de interviews met bekende sprekers, georganiseerd door studievereniging Nopfy.

Wat is je motivatie om op dit vakgebied bezig te blijven? Wat drijft je?  
Ik heb een breed en gevarieerd takenpakket binnen een dynamische en soms complexe werkomgeving. De samenwerking met docenten, onderzoekers, studenten, mensen uit het werkveld, maar ook met collega’s van bijvoorbeeld huisvesting en inkoop vind ik leuk en leerzaam. In mijn werk kijk ik altijd hoe processen verbeterd kunnen worden en hoe we elkaar hierin kunnen ondersteunen. Samen met collega’s van verschillende opleidingen komen tot kwalitatief interprofessioneel onderwijs voor de studenten is uitdagend, maar ik doe het met plezier!

Wat is je (levens)motto?
Het glas is altijd halfvol. Verder ben ik altijd dankbaar voor alle mooie dingen in mijn leven.

Wat zou je je collega’s willen vertellen of meegeven? 
Het is fijn als er begrip is voor ieders verantwoordelijkheden en werkzaamheden, ongeacht welke functie een collega heeft. We hebben ieders specifieke kennis nodig om het onderwijs binnen en buiten de HAN en de samenwerking met de praktijk tot een succes te maken.

Aan wie geef jij straks het Estafette-stokje door? 
Roos van der Hoek.