Op 4 februari presenteerde Jessy Berkvens (projectleider) – Lectoraat Onbegrepen gedrag, Zorg en Samenleving – tijdens een themalunch de onderzoeksresultaten naar methodisch samenwerken tussen cliënt- hulpverlener en naasten. De afgelopen jaren heeft Jessy actie-onderzoek gedaan bij een aantal teams in het werkveld naar de essentie van gelijkwaardige samenwerking tussen deze gesprekspartners. Met als doel toe te werken naar gezamenlijke verantwoordelijkheid. Inzet van dezelfde interventies door verschillende hulpverleners leidt tot verschillend resultaat. Er spelen dus andere factoren mee, waaronder de menselijke factor.

Methodisch Samen Werken

Een aantal praktische bouwstenen samen vormen nu een gespreksmodel genaamd MSW (Methodisch Samen Werken). Eén belangrijke conclusie uit het onderzoek is dat een aantal handvatten (bouwstenen) helpend zijn om de samenwerking positief te beïnvloeden, maar dat het simpelweg trainen van een techniek in ‘een methode’ niet of zelfs averechts werkt. Een goede implementatie gaat gepaard met een aantal belangrijke voorwaarden om een klimaat van zelfreflectie op gang te brengen. In dit onderzoek werd door cliënten nog eens stevig benadrukt hoe belangrijk het is om écht contact te maken, terwijl cliënt en hulpverlener tegelijkertijd ook methodisch aan het samenwerken zijn. Hoe vaak heeft een samenwerking alle schijn van een goede werkrelatie, terwijl niet wordt uitgesproken wat onderhuids wel degelijk ‘suddert’?

Bouwstenen

Maar liefst 63 docenten, (docent)onderzoekers, studenten en social workers in het werkveld hebben de themalunch bijgewoond. De aanwezigen stelden (zichzelf) vragen over hoe deze bouwstenen kunnen helpen om de samenwerking tussen docent en student te versterken, want daar wordt dezelfde dynamiek herkend als die de cliënten in het onderzoek benadrukten. MSW is oorspronkelijk bedoeld voor de samenwerking tussen hulpverlener, cliënt en diens naasten in een context van hulpverlening vanwege psychische problemen/kwetsbaarheden. Dezelfde principes gelden voor samenwerking in het algemeen, dat maakt het gespreksmodel uiterst generiek. Aanwezigen vroegen zich ook af hoe er gezorgd kan worden voor een basisveiligheid om als team (of groep) verder te komen: van ‘het gebruik van een model’ naar het verkennen van een diepere laag van interactie – vanuit het uitgangspunt dat de social worker hier zelf een aandeel in heeft. Hiervoor heeft Jessy een implementatiewijzer opgesteld die stapsgewijs begeleidt naar een veilig leerklimaat. Waarbij een aantal randvoorwaarden cruciaal zijn om basisveiligheid met elkaar te kunnen creëren.

Jessy verkent nu binnen de HAN hoe deze kennis een plaats kan krijgen in het onderwijs. Buiten de HAN is een leertraject beschikbaar voor teams die behoefte hebben aan verfijnd afstemmen op de cliënt in de samenwerking, wat de effectiviteit van hulpverlening ten goede komt. Benieuwd naar de inhoud? Kijk op Psychische problematiek: artikelen met praktische hulpmiddelen (han.nl). Voel je vrij om contact op te nemen met Jessy voor een kopje koffie met inspirerende uitwisseling: jessy.berkvens@han.nl of 0645265601.