“Goh, is het nu alweer afgelopen? Jammer!” Een medewerker van de HAN kijkt naar de foto van de jongen op het huifbed, terwijl ik de lijst verpak in noppenplastic. Ja, het ging snel!

Als ervaringsdeskundige naaste was ik betrokken bij het onderzoek Zichtbaar maken wat werkt. Kon ik ook als fotograaf misschien een bijdrage leveren? Het idee was om de onderzoeksresultaten te laten zien in een reportage, een fotoserie bij de analyses in tekst en de kleurrijke tekeningen.

Na goed overleg gaf ‘De Winckelsteegh’, deelnemer aan het onderzoek, groen licht. In de woonvorm zag ik mooie ‘momenten van verbinding’: het leren en plezier maken, de betrokkenheid van de begeleiders, maar ook de ontroering van een moeder bij een foto van een moment dat zij had gemist, omdat haar dochter niet thuis kon wonen.

Het fotoproject groeide. Eerst waren de foto’s bedoeld als bedankje voor de zorginstelling, de bewoners en hun naasten. Zij waren er blij mee en gaven toestemming de foto’s openbaar te maken, iets om dankbaar voor te zijn. Na het tonen van een kleine selectie tijdens een bijeenkomst op de HAN ontstond het idee een grotere serie te exposeren op D4.

Bij de opening van de expositie was het hoogtepunt voor mij de komst van het fotomodel op de poster, ‘het meisje met het muntje’, haar moeder en begeleiders van de zorginstelling. De moeite ook, die mensen hebben genomen om de foto’s te kunnen zien. Of het nu ging om een lange treinreis of een korte afstand met mobiliteitsproblemen. Zij kwamen! Ik zag de studenten langslopen; soms even stilstaan en kijken. Professionals ‘uit het werkveld’ hebben lovend gereageerd. De werkvorm bij de expositie en de onderwijsmodule bij het onderzoek hebben vast goede gesprekken opgeleverd.

Dank aan de mensen van de HAN: Majken Jurna, Lisanne den Heijer en Meike Heessels voor hun enthousiaste inzet!

De foto’s staan nu in de opslag, stuk voor stuk veilig verpakt, tot de slotbijeenkomst op 4 november van Zichtbaar maken wat werkt. Een compliment in het gastenboek heeft me bijzonder geraakt, in de tekst van een begeleider van de zorginstelling:

“Tijdens de fotodagen was je ‘onzichtbaar’ aanwezig, waardoor wij gewoon onze dag konden invullen.”

Wie weet, komt er nog een vervolg op andere locaties.

Door Gabriëlle Berning. Auteur van ‘Knarsend grind, de gevolgen van niet-aangeboren hersenletsel’

Over Zichtbaar maken wat werkt
Zichtbaar maken wat werkt is een onderzoeksproject in samenwerking met het Lectoraat Ethiek van Verbinding met Mensen met een Verstandelijke Beperking (HAN), ROC Nijmegen, Pluryn, Zozijn, Siza, Dichterbij en LFB. Het onderzoeksproject gaat over het herkennen, waarderen en versterken van momenten van betekenisvolle verbinding tussen mensen met een verstandelijke beperking, naasten en begeleiders.

Tijdens het onderzoeksproject hebben we allerlei bijzondere momenten van verbinding ervaren. Ook ontwikkelden we producten die helpen om zelf op zoek te gaan naar die bijzondere momenten, zoals:

• Een ontrafelkaart
• Een zintuigen- en levensverhaalkaart
• Een onderwijsmodule

De producten verschijnen najaar 2024 op de website van Zichtbaar maken wat werkt: https://www.han.nl/projecten/2021/zichtbaar-maken-wat-werkt