Het project ‘Samenwerkingskwesties in beeld’ beoogt (toekomstige) hulpverleners meer bewust te maken van de complexe interacties bij het samenwerken met gezinssystemen en de rol van hun eigen gedrag hierbij. Door onderzoek te doen op gedragsniveau willen we hulpverleners concrete handvatten geven om het samenwerken met meerdere gezinsleden te bevorderen. In de kern draait het project om een nieuwe vorm van leren, waarin ambulant hulpverleners, die de post-HBO opleiding Intensieve Ambulante Gezinshulp (IAG) volgen, en bachelor studenten van de HAN gezamenlijk optrekken. Het samen-leren wordt gevoed door (onderzoeks)kennis over meervoudige alliantie en draagt tegelijkertijd bij aan de doorontwikkeling van (onderzoeks)kennis over dit thema.

Tot nu toe hebben 28 bachelor studenten van de opleiding Pedagogiek en Social Work en 23 hulpverleners geparticipeerd. Per 1 februari is een nieuwe groep van 12 bachelor studenten gestart met het project. Deze studenten analyseren – na een gedegen training – video-opnames van een gesprek tussen een hulpverlener en gezinsleden aan de hand van een gestructureerd observatie instrument op de vier dimensies van meervoudige alliantie: betrokkenheid in het hulpverleningsproces, emotionele verbondenheid met de hulpverlener, veiligheid in het hulpverleningssysteem en een gedeelde doelperceptie binnen het gezin. Met dit systeem geeft de student een beoordeling van de samenwerkingsrelatie tussen cliënt en hulpverlener en/of de bijdrage van de hulpverlener aan de totstandkoming van deze relatie vanuit concrete gedragingen van zowel de hulpverlener als de cliënt. De ambulant hulpverlener ontvangt de resultaten van de analyse van hun beeldmateriaal in een persoonlijk gesprek en in een door de student op maat aangeleverde feedbackrapportage, die zij vervolgens kunnen gebruiken bij het leertraject van hun IAG opleiding. Deelnemende hulpverleners kijken positief terug op de samenwerking met de studenten. Zo benoemen zij bijvoorbeeld dat de feedback hen vertrouwen heeft gegeven in het eigen handelen in gesprekken en waarderen de feedback veelal als opbouwend, positief kritisch en duidelijk. Studenten geven aan dat deze manier van samen-leren van meerwaarde is voor hen; de analyse van het beeldmateriaal verheldert wat er allemaal bij samenwerking met meerdere gesprekspartners een rol kan spelen, en in het gesprek met de ambulant hulpverlener kunnen zij hierover verdiepende vragen stellen. Het samen-leren tussen studenten van verschillende opleidingen met elkaar én met ambulant hulpverleners, versterkt kennisontwikkeling en een kritische houding. Zowel studenten als de hulpverleners zijn zich bewuster geworden van het belang van samenwerking. Ook benoemen ze hoe complex het is om een goede, werkzame samenwerking met meerdere gezinsleden, maar ook met bij de casus betrokken collega’s (al dan niet uit eigen organisatie) tot stand te brengen.

Het project is een samenwerking van het Lectoraat Werkzame Factoren in de Jeugd- en Opvoedhulp, de opleidingen Pedagogiek, Social Work en de post hbo opleiding Intensieve Ambulante Gezinshulpverlening, en van hulpverleners van entrea lindenhout en Karakter Kinder- en Jeugdpsychiatrie die de opleiding Intensieve Ambulante Gezinshulpverlening volgen.

Wilt u meer informatie over het project, dan kunt u contact opnemen met Janneke Peelen (onderzoeker) (janneke.peelen@han.nl) of Eva Onstenk (onderzoeker) (eva.onstenk@han.nl).