Finance & Control-student Jantina van Vulpen werkt met vijf studenten van andere HAN-opleidingen samen in de minor We Care: Waardevol en betaalbaar innoveren in Zorg en Welzijn. Bijzonder, want Jantina is de enige in het groepje met een financiële achtergrond.

Het clubje heeft een eigen werklokaal op K33, waar de meeste zorgopleidingen zitten. Het interview dat we met de meiden houden, vindt daar plaats. En wat blijkt? Vanaf een lage kast kijkt zorgrobot ‘Tessa’ het lokaal in. Tessa is hooguit 40 cm hoog. ‘Ze’ heeft geen armen en benen en kan ‘alleen maar’ praten.

De opdracht die de zes studentes hebben vanuit de minor is om zorginstelling Driestroom op beleidsniveau te adviseren over een mogelijke invoering van zorgrobot Tessa. Deze invoering betekent voor iedere betrokken partij iets anders (bijvoorbeeld voor cliënten, mantelzorgers, professionals, de controller en de afdeling P&O).

Iedere betrokkene heeft zijn eigen gezichtspunten, ziet eigen struikelblokken of juist voordelen. En dit kan elkaar maar zo tegenspreken! Met alle partijen zijn de studentes in gesprek om te komen tot een zo gezamenlijk mogelijk gedragen advies.

Je kunt robot Tessa zien als een soort sprekende agenda. Bij licht dementeren kan hij helpen om te herinneren aan bijvoorbeeld het innemen van de medicijnen. Hij kan ook suggesties doen voor activiteiten, zoals het lezen van een boek. Het voordeel is dat de zorgprofessional of de mantelzorger kunnen worden ontlast, terwijl de cliënt meer het gevoel kan hebben van autonomie.

Nu is het bij Driestroom nog zo dat alleen medewerkers die er enthousiast voor zijn, met de zorgrobot werken. Anderen doen niet mee. Er is ook angst voor de robot, merken de studentes. Want verdringt die niet het menselijke contact? Dat hoeft niet zo te zijn, blijkt uit onderzoek. Voor Driestroom moet het er naar toe dat met robot Tessa gewerkt gaat worden bij iedere cliënt voor wie het meerwaarde heeft.

Een lastige situatie is het wel als bij je opdrachtgever blijkt dat zowel de controller als de teamleiders van de zorglocaties liever niet de zorgrobot vanuit hun eigen budget betalen. Er wordt dus beroep gedaan op tact en strategisch inzicht van de zes meiden.

De meiden vertellen dat het zo’n voordeel is dat ze ‘heel zelfstandig’ aan het project werken. De eerste vier weken hadden ze les van lectoren en professoren. Nu hebben ze volledige regie en roepen hulp in wanneer het nodig is. Een veel actievere houding dan ze voorheen kenden van zichzelf, en ja, veel leuker!

Hebben de zes studentes ook lastige momenten gekend bij het samenwerken? Als hen die vraag wordt gesteld, barst een vrolijk gekakel los. “Oh, jawel hoor!” roepen ze, “zeker in het begin was het erg wennen. Maar we hebben gemerkt dat we er wel uitkomen als we ergens een verschil van mening over hebben.”
Al met al, het zestal is unaniem positief over de minor We Care. “Het zou heel mooi zijn als meer studenten ‘m gaan volgen, ook van Techniek bijvoorbeeld. En de financiële mensen zijn ook hard nodig! Je kunt zoveel van elkaar leren!” besluiten ze het interview.

Belangstelling gekregen?
Je kunt je vanaf 1 maart 2019 inschrijven voor de minor We Care, die in september 2019 van start gaat! https://blog.han.nl/minor-we-care/.

Lees het volledige interview hier.