Zaten er maar meer uren in een dag
Fleur is tweedejaars student Pabo Arnhem
Ik heb al een tijd geen blog geschreven, omdat ik het echt super druk had (en heb). Tentamens, sporten (ja, echt waar), werken, stage, studie.. Volgens mij vergeet ik nog de woorden eten, drinken en slapen, Oh.. en PARTYEN.
Echt, ik kan geen donderdag voorbij laten gaan zonder te feesten. En daar heb ik hele leuke klas- en huisgenoten voor! Wat is student zijn toch leuk 🙂 Zaten er maar meer uren in een dag…
Op de dinsdagavonden hebben we Frans les en gemiddeld één keer in de maand een algemene bijeenkomst met docenten en studenten. Allemaal ter voorbereiding van de studiereis naar Marokko in mei.
Ik heb er best wel zin in!
Ook hiervoor zijn we erg druk. Zo moeten we voor de studiereis naar Marokko in groepjes een les voorbereiden die we in het Frans(!), in Marokko, moeten geven aan de leerlingen én we moeten aan het eind van de bijeenkomsten ook met een groepje iets over een bepaald onderwerp vertellen (ons groepje heeft het onderwerp geschiedenis).
Ik begin Frans trouwens steeds meer te begrijpen, niet dat ik het zelf spreek hoor, maar ik begrijp wel steeds meer wat er gezegd wordt. Ik hoop nog steeds dat ik Engels mag praten daar.
Even voor de geïnteresseerden onder jullie: ik vat hier een hele maand samen. Helaas had ik geen tijd om elke week een blog te schrijven. Sowieso omdat ik jullie over mijn reis ga vertellen tijdens en/of na de reis!
Woeeeh, deze maand is ook weer druk by the way. Jullie zullen vast denken: niet zo zeuren. Maar serieus, ik heb nog nooit 24 uur op een dag niks gedaan sinds begin 2012. Misschien willen de Maya’s dat juist wel.
Ik ga weer stoppen, want morgen moet ik weer vroeg op stage zijn om lessen te geven, spullen op mijn kamer af te zetten, naar Nijmegen te gaan voor Frans, te sporten, dingen voor school doen.. et cetera, et cetera.
Au revoiiiiiiiirrrr!
Hoi Fleur. Gaaf om te lezen dat je het Frans al echt begint te begrijpen! Dat gaat helemaal goed komen straks! Succes met je drukke tijden.
Weer een leuke blog, lieve dochter!
Zaterdag waren wij bij een lezing van Thomas Verbogt, maar misschien kunnen we ooit naar een lezing van jou….. Wie weet?
Mais oui, le français est une langue tres belle et tres jolie, comme ce blog.