“You stay in the center of the hoela hoepel”
Geschreven door Marjolijn, Lizette, Joyce en Rian
Van de opleidingen: lerarenopleiding Frans en Pabo Groenewoud
Salaam!
Een stralende, warme, gezellige en productieve dag was het gisteren. Om half 8 staan we naast ons bedje; niet al te vroeg. We liggen als enige met z’n vieren op de kamer; een gezellig kippenhok. Marjolijn föhnt nog even haar krullen, Lizette neemt lekker haar tijd, Joyce zoekt het juiste jurk uit en Rian plukt (Marjolijn noemt haar de plukker) nog even aan haar truitje.
Beneden (‘onder’ mag Rian niet zeggen van Dirk) zit iedereen aan het ontbijt om vervolgens met een volle maag en goede moed aan de tweede dag te beginnen. Op de school aangekomen begonnen we met een kort gebed omdat er een aantal Marokkaanse leerlingen zijn omgekomen tijdens een treinongeluk. Erg mooi om te zien hoe ze meeleven met hun landgenoten.
En toen…
Kwamen we erachter dat Lizet niet aanwezig was, ze bleek niet de bus te zijn gestapt. Ondanks haar uitgebreide ochtendritueel, was ze toch één ding vergeten: haar kroonjuweeltjes in haar mond. Dankzij onze lieve Linda is Lizet toch nog aangekomen op plaats van bestemming.
Vandaag waren er weer workshops die werden gegeven door zowel de Nederlandse als de Marokkaanse studenten. Van ijslolliestokjes een Nederlandse en Marokkaanse vlag maken tot aan indrukwekkende discussies over de negatieve visie van Nederlandse leerlingen over de Islam. Deze laatste workshop was zo bijzonder en heftig dat zelfs een Marokkaanse student vol met passie vertelde over zijn geloof en uitte dit in zang en koranverzen. Joyce heeft achter nog een bijzonder gesprek gehad met deze student.
Ook deze dag waren de workshops weer erg productief, artistiek en gezellig en merken we dat de band tussen de Nederlandse en Marokkaanse studenten steeds hechter wordt. Lizet heeft zelfs een uitleg gedaan in het Frans en hierdoor toonde de Marokaanse student het lef om verder te gaan in het Engels.
Na de workshops hebben we met z’n allen kort geëvalueerd en kwamen we tot de conclusie dat iedereen er van genoten heeft. Na afloop hebben de mannelijke studenten en Maaike, Sandra en Laura een balletje getrapt in de brandende zon. Dames, chapeau!
In de middag hebben we het initiatief genomen om gezamenlijk te lunchen bij de een restaurantje te midden van de locals; met uitlaatgassen, barbecuelucht en zwerfkatten die het zweet van je teentjes komen likken. Na anderhalf uur te hebben gewacht hebben we mogen genieten van een heerlijk gebraad lammetje.
Na deze heerlijke pauze werd het tijd om ons voor te bereiden op morgen: stage. De duo’s (iedere Nederlandse student is gekoppeld aan een Marokkaanse) gingen ieder hun eigen weg en discussieerden over de lesplanning.
Terwijl Rian’s geduld op de proef werd gesteld door haar buddy: ‘Zal ik even het vlees van je spiesje halen’ doorbrak Marjolijn (oftewel Jasmin) met haar Aladin haar taalbarrière… The first stap of game two: “You stay in the center of the hoela hoepel”..
Op dat zelfde moment lagen Joyce en Lizet al heerlijk te bakken bij het zwembad zodat de barbecuelucht door de stilstaande wind konden wegwaaien. Nadat Rian en Marjolijn de lessen voor de volgende ochtend hadden voorbereid washet ook voor hen tijd om een verfrissende duik te nemen.
Aangekomen bij het zwembad hadden we alle ruimte om te kunnen genieten van het prachtige, azuurblauwe chloorwater. We hebben heerlijk gezwommen en gerelaxt. En Roos, bedankt voor het bommetje! Aan het zwembad hebben we de dag geëvalueerd onder het genot van de zon en een biertje.
’s Avonds lekker eten, een shisha roken en afdingen op de Soeks.
Na het minimaal aantal woorden te hebben overschreden (500) mogen we nu eindelijk een slaapje gaan doen, nadat Marjolijn alle hoekjes van haar matras heeft gecontroleerd op bedwantsen en zaza’s (lees kakkerlakken en begrijp Pluk van de Petteflat) mogen we nu eindelijk gaan slapen. (1h11)
Wij zeggen: Oogjes dicht, snaveltjes toe, draai die olielamp uit want ik ben doodmoe.
Inshallah.
Lizet, Joyve, Marjolijn en Rian