Georgina Oosthoek, studente lerarenopleiding Engels

Dag leuke lezers,

Ik ben de afgelopen vier maanden een inwoner geweest van de prachtige stad Worcester, in Engeland. Worcester is een stadje dat ligt in de Cotswolds, een bijzonder mooie streek in Engeland. Er zijn hier heuvels, veel groen en heel veel wandelpaden.

In de tijd dat ik de omgeving niet aan het bewonderen was, heb ik 4 vakken gevolgd aan the University of Worcester. De vakken die ik volgde sloten niet gelijk aan op wat ik op de HAN studeer, maar waren stuk voor stuk erg leuk om af te ronden. De universiteit was goed geregeld en alle verwachtingen waren duidelijk, iets wat ik heel belangrijk vind als ik ergens studeer. Natuurlijk breng je een groot gedeelte door op de universiteit en spendeer je een hoop tijd aan je vakken, de echte ervaring die je opdoet speelt zich buiten de universiteitspoort af..

Tijdens mijn vier maanden in het buitenland heb ik ontzettend veel mensen leren kennen, mensen uit allemaal verschillende landen. Wat je soms vergeet wanneer je met deze mensen omgaat, is dat zij allemaal uit een andere cultuur komen. Je leert dus ‘spelenderwijs’ hoe een ander leeft, van andere regels voor ‘beerpong’ naar verschillende soorten broodbeleg. Dit is een van de mooiste dingen die ik geleerd heb in Worcester, hoe verschillend mensen en culturen kunnen zijn. Ik was er altijd eentje die zei: Nederland heeft niet echt een cultuur… Nou, daar ben ik achtergekomen, wij Nederlanders doen dingen heel anders dan bijvoorbeeld de Amerikanen of de Fransen. Een frikandel speciaal is in mijn wereld misschien heel belangrijk, mijn vrienden snapten niet waarom ik zo’n ‘sausage’ nou zo kon missen terwijl ik daar zat. Bijzonder, meer kan ik er niet over zeggen.

Worcester is een stad, maar voelt meer als een dorp en ik hoop dat iedereen die hierheen gaat de tijd van zijn of haar leven heeft. Ik weet dat ik dat wel gehad heb.

Ik heb de kans gekregen om mee te krijgen hoe het is om in een ander land te wonen, te studeren en te leven. Ik heb de kans gekregen om erachter te komen hoe het is om een echte Engelse te zijn. Zonder de HAN had ik deze kans wellicht niet gekregen en ik zou iedereen aan willen raden om zo’n kans nooit te laten lopen. Ondanks dat het niet iets is wat ik nogmaals zou doen, het is iets wat ik nooit meer zal vergeten. I am wishing Worcester well.