Joep Thijssen, tweedejaarsstudent Pabo

Afgelopen week vond op het ILS de week van de diversiteit plaats. Het doel van de week was om seksuele diversiteit bespreekbaar te maken. De organisatie bood op de pabo theatervoorstellingen, workshops en een voorlichting gegeven door COC Nijmegen aan. Ik heb de theatervoorstelling ID en voorlichting van COC Nijmegen georganiseerd door SV Meesterlijk bijgewoond. Hieronder beschrijf ik hoe ik de week heb ervaren en hoe na mijn idee andere studenten reageerden op deze week.

Een stille vertoning in een voor even, kleurrijk gebouw..
Toen ik  afgelopen maandag het ILS in liep, zag ik overal in het gebouw de regenboogvlag hangen en teksten met uitspraken/vragen over seksuele diversiteit. Vragen  zoals ‘Kunnen homoseksuele leerlingen open zijn over hun voorkeur’, ‘Is homoseksualiteit meer geaccepteerd bij vrouwen dan bij mannen?’ & ‘Hoe reageren leerlingen in de klas op homo, trans- en biseksualiteit?’ waren op verschillende verdiepingen zichtbaar gemaakt voor studenten/medewerkers in het gebouw van de faculteit Educatie waarin HAN pabo is gevestigd. Echter zag ik rondom mij heen de meeste medewerkers/studenten de vele teksten/vragen die zichtbaar waren gemaakt door de organisatie van de diversiteitsweek negeren of waren te druk bezig met andere dingen (telefoon). Slechts een enkeling stond daadwerkelijk stil bij deze prachtige uitspraken. Met een derdejaars medestudent heb kort mijn bevindingen gedeeld  in de pub van het gebouw en zij deelde dit ook.  Jammer dat er niet meer aandacht aan word besteed. Zonde van het al het werk om het gebouw zo kleurrijk mogelijk te maken, want ik vond het prachtig. Ten slotte hoorde ik van sommige medestudenten zelfs geluiden als ‘moet dit nou, zo groot en zoveel aandacht’. Hier werd ik wel een beetje stil van..

‘Ik werd geboren zonder dat ik dacht ik ben een meisje, ik ben een jongen. Ik dacht niks, ik was.’

ID, een voorstelling over de vrijheid jezelf te durven zijn (voorstelling voor scholen). Durf je te zijn wie je bent? Ook met de normen en verwachtingen vanuit je omgeving? ID gaat over jongens en meisje en iedereen die daar tussenin zit. Vanuit HAN pabo kregen alle tweedejaars studenten de mogelijkheid om bij deze voorstelling aanwezig te zijn. Omdat deze voorstelling niet verplicht was, was ik benieuwd hoeveel studenten het de moeite zouden vinden om naar deze voorstelling te gaan. Gelukkig was meer dan helft van mijn medestudenten bij deze voorstelling aanwezig. Deze fragmentarische voorstelling met theater, dans, animatie, vier spelers (alle ervaringsdeskundigen) en een DJ  namen me mee in hun verhaal en hun zoektocht rondom hun seksualiteit en hun worsteling hierin (door reacties vanuit de omgeving). Ik kan wel zeggen dat studenten die deze voorstelling over hebben geslagen echt iets hebben gemist, want zo kan het op je stageschool er aan toe gaan. Na afloop gingen de studenten met de begeleider van ID in gesprek over de voorstelling. Enkele studenten herkende dit bij zichzelf en hun eigen basisschool. Sommige kozen ervoor om het voor zichzelf te houden (zoals ik) en dit werd gerespecteerd door begeleider van ID. Ik vind zelf dat zo´n voorstelling als ID op alle basisscholen (voor groep 8) verplicht moet worden om kinderen al vroeg te confronteren met de betekenis van seksuele diversiteit en wat het voor jezelf/iemand betekend. [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=O6l3OB4i9qs[/youtube]

Slechts 17 studenten/leden van de studievereniging vonden dit de moeite om te gaan..
COC Nijmegen stelt zich in voor de bevordering van emancipatie, acceptatie en integratie van Lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders  te verbeteren. Deze workshop was georganiseerd door SV Meesterlijk (studievereniging voor studenten van HAN pabo). Alle leden van de SV Meesterlijk hebben de mogelijkheid om workshops zoals deze te bezoeken. Echter viel de opkomst ook wel tegen vond ik zelf. Het valt mij sowieso op dat activiteiten zoals feestjes beter worden bezocht dan workshops. Misschien is het voor sommige ook een moeilijk onderwerp of gewoon niet belangrijk genoeg, echter kan ik me dit niet voorstellen omdat je hier later mee wordt geconfronteerd in je stageklas of als collega´s onder elkaar. Ik heb echter veel handreikingen gekregen hoe je moet omgaan met seksuele diversiteit in je stageklas en deze hou ik voor mezelf. Neem de volgende keer de moeite om zelf te gaan! Van elke workshop leer je en wordt er informatie/meningen onderling uitgewisseld. Van elkaar leer je meer vind ik zelf.

Ik sluit af met deze uitspraak van Loesje: ´Beter één homo voor de klas, dan tien in de klas´.