Isa is tweedejaars student lerarenopleiding Duits

Een momentopname van een Open Avond op het MBO.

Hij komt met zijn vrouw en dochter naar de Open Avond. We bespreken wat de mogelijkheden zijn en ik doe alle moeite om aan de dochter uit te leggen dat ik haar de opleiding secretarieel niet aan zou raden – ze is dyslectisch, zegt nauwelijks iets en heeft geen belangstelling voor vreemde talen.

Nadat we erachter zijn gekomen dat logistiek waarschijnlijk de betere keuze is voor haar hebben we het nog een tijdje over vreemde talen. Die zal ze namelijk ook bij logistiek moeten volgen. En dan gebeurt er iets wat ik achteraf het beste als ‘interessant’ kan omschrijven: de vader begint een discussie met mij zodra hij door heeft dat ik Duitse ben.

Talenkennis
Hij is een gemoedelijke man rond van de 50, die bij een bedrijf in Nijmegen werkt. Op zijn werk heeft hij veel contact met Duitsers van zijn leeftijd, maar die praten volgens hem allemaal geen fatsoenlijk Nederlands.

Daar kan ik wel mee instemmen: kennis van vreemde talen is essentieel en veel Duitsers hebben er helaas te weinig van. Ik geef de Nederlanders een pluim voor hun uitstekende talenkennis (ook al neemt die de laatste jaren af wat betreft Duits), maar daar wil hij ook niets van weten: Nederlanders passen zich alleen maar aan de buren aan en verdedigen hun eigen taal niet. Dat mag volgens hem niet en dat is de fout van de bewoners van de aangrenzende landen.

Even diep adem halen later toon ik begrip voor zijn houding, maar laat ik hem ook weten dat de Nederlandse veeltaligheid volgens mij een schat is. Ze wordt in het buitenland gewaardeerd en ze maakt Nederland niet zwakker, maar sterker. Maar hij is het er niet mee eens: als Nederland wat betreft vreemdetalenkennis verder is dan bijvoorbeeld Duitsland, vindt hij dat een reden om Nederlandse leerlingen mínder aan vreemde talen te laten doen. Vooral omdat zijn dochter blijkbaar geen talenknobbel heeft vindt hij het oneerlijk dat zij op het MBO lessen in het Engels en Duits moet volgen. Op mijn opmerking dat het toch wel leuk is om later grotere kansen op een goede baan te hebben antwoordt hij weer met hetzelfde argument: de buitenlanders moeten maar Nederlands leren.

Glimlach en begrip
Moeder en dochter staan naast hem alsof ze zo’n soort discussie al gewend zijn: de moeder glimlacht veel en toont begrip voor allebei houdingen. De dochter weet niet veel te zeggen en vindt het klaarblijkelijk ook niet leuk dat er over dingen wordt gediscussieerd die haar absoluut niet boeien.

Dit is trouwens een algemeen iets wat mij vaak opvalt bij Open Dagen, op welke school of instelling dan ook: docenten praten vaak met de ouders in plaats van de toekomstige leerling. Vooral bij de wat oudere leerlingen vind ik dat een no-go: beter niet doen!

Een goede reden…?
En waar kwam ik achter, helemaal aan het einde van dit half uur durend gesprek? Vreemde talen heeft hij geen enkele geleerd. Daar heeft hij tenslotte geen talent voor. En dat is reden genoeg, toch?

Website lerarenopleiding Duits