Tom is docent aan Pabo Arnhem

Gisteren heb ik weer examens afgenomen voor het Diploma Christelijk Basisonderwijs. Dit is een landelijk diploma waarmee je aantoont dat je kinderen kunt begeleiden in hun levensbeschouwelijke ontwikkeling binnen het protestants christelijk onderwijs. 1 van die leuke extra diploma’s die je kunt halen bij ons op de Pabo.

Examens afnemen
Ik deed dat samen met Agnes Schok, onze adjunct-directeur studentenzaken, die heel vroeger (zoals ze zelf zegt) dat diploma ook gehaald heeft. Jaren lang had ze geen tijd om die examens af te nemen, maar omdat ze volgende week met pensioen gaat, wilde ze dit nog wel een keer meemaken.

Ze heeft het geweten! Honderden pagina’s stroomden haar mailbox binnen die allemaal gelezen moesten worden. Maar vooral ook, het was voor haar een hele omschakeling om te zien waar deze studenten allemaal mee bezig waren geweest en over nagedacht hadden. “Wat hebben wij dan vroeger lopen prutsen”, verzuchtte ze.

Soms, tijdens de diploma uitreikingen, waar ze dan opeens wel bij kon zijn, vertelde ze over vroeger. Hoe zij elke week 2 uur les hadden in Bijbelse geschiedenis en ook nog eens een uur kerkgeschiedenis.

Gebedsdoos
Nu zag ze het werkstuk van een studente die gevraagd was om iets te ontwikkelen rondom bidden met kinderen. In haar klas lazen ze wel gebedjes voor uit een boekje maar hier was niemand gelukkig mee. De kinderen herkenden zichzelf er niet in. En het ging toch juist om het kind, met zijn eigen vragen, verdriet en hoop?

De student plaatste elke dag een thema centraal. Aan het eind van de dag mocht een kind vertellen over wat het dacht of vond van dat thema. Daarna mocht het dan een wens uitspreken. Bijna alle kinderen stonden in de rij om mee te mogen doen! Daarom had ze maar een “gebedsdoos” gemaakt waar de kinderen die niet aan de beurt kwamen briefjes in konden stoppen met hun wensen. Elke dag las ze dan een paar wensen uit de gebedsdoos voor. Dus dat bedoelen ze met bidden…

Opa Wonder
Een andere student had een heel project gemaakt waarin ze de kinderen meenam in de verwondering rondom alles wat met eten te maken heeft. Heel goed kijken naar hoe een appel is opgebouwd. Een bak met wormen in de klas om te zien hoe belangrijk die eigenlijk zijn om de grond los te maken, zodat groente en graan kan groeien. En daar doorheen het verhaal van Opa Wonder die zijn kleinzoon laat zien dat je vooral hard moet werken, maar dat er ook dingen zijn die je cadeau krijgt. Zoals het mooie weer, de zandkorrels of de bijen die bloemen bevruchten. Dus dat bedoelen ze met wonderen…

Engelenproject
Iemand anders lanceerde het engelenproject. Hierbij was het de bedoeling dat de kinderen een week lang stiekem voor iemand anders een beschermengel moesten zijn. Zij moesten allerlei leuke dingen voor die ander doen, maar niemand mocht weten wie dat dan gedaan had. Dus dat bedoelen ze met engelen…

“Het komt wel goed, schatje”
“Wat hebben we dan vroeger lopen prutsen” zuchtte Agnes nog een keertje. Maar het leek wel alsof ze iets opgeluchter haar pensioen tegemoet ging. “Het komt wel goed, schatje”, met dit soort aankomende leerkrachten.

Website Pabo Arnhem