Ron Geurts van Kessel en Tessa Kuijken, Lerarenopleiding Engels

Inmiddels loopt dag drie in Marokko ten einde en hebben wij in ieder geval geen hoofdpijn, om terug te komen op ons eerste blog, maar hebben we wel allerlei maag- en darmklachten zoals vernoemd in het blog van Jeanine, Evelien en Luuk van gisteren.

Dachten wij in eerste instantie de enige te zijn die problemen hadden met het eten en de hitte, bleek het vanmorgen al snel dat de Marokkaanse studenten dezelfde klachten hadden. Een overeenkomst die wij niet voorzien hadden, en wellicht de band tussen ons heeft versterkt. Gedeelde smart is immers halve smart, met dank aan een op zich best te versmaden broodje tijdens de lunch.

Een andere overeenkomst vonden wij in de lesplannen die studenten schreven voordat zij lesgaven. Net als wij in Nederland maken zij uitgebreide schema’s, inclusief lesfasen, leerdoelen, tijdpad, activiteiten en benodigdheden. Net als in Nederland ligt de werkdruk voor de docenten in Marokko ook hoog en lopen de Marokkaanse studenten hier ook tegen aan.

Zij doen het gastheer- of vrouwschap er immers ook maar bij naast de lesvoorbereidingen. Ook werd er na de les met een mentor besproken hoe de les verliep, zonder hier doekjes om te winden, en ontkwam ook de gastdocent hieraan niet.

De gebruikte lesmethoden hebben ook erg veel weg van de lesboeken die Nederlandse leerlingen in de schooltas hebben zitten, en zowel leerling als docent zou deze prima kunnen uitwisselen. Ook hebben sommige docenten wat meer aanleg of natuurlijk overwicht dan anderen, en blijken tijdsmanagement klassenmanagement dan ook grensoverschrijdend populaire leerdoelen.

Leerlingen zijn op het eerste gezicht niet meer of minder lastig in Nederland dan in Marokko, of vice versa, en ook de docenten (in opleiding) doen hun best met zo te zien vergelijkbare resultaten.

Wat ons opviel op de publieke middelbare scholen is dat het beschikbare materiaal heel summier is. Leerlingen zitten op houten bankjes zonder rugleuningen. De tafelbladen zitten soms los en zien eruit alsof ze al meerdere generaties meegaan. Ook de docenten zelf hebben vrij Spartaanse faciliteiten tot hun beschikking: op een van de scholen stond de klok zelfs letterlijk stil in de docentenkamer.

Op de scholen die wij bezochten waren in klaslokalen dan ook geen smartboard of beamer aanwezig, al is dit op onze respectievelijke stagescholen in Nederland ook niet altijd het geval. Na een onverwachte lokaalwissel tot de verassing komen dat een mooie (video)presentatie niet gebruikt kan worden is dus voor zowel Marokkaanse als Nederlandse docenten een herkenbare situatie.

Als de docent een afbeelding of videofragment wilde laten zien moest hij/zij deze zelf uitprinten en meenemen naar de les of een witte achtergrond ophangen en een beamer van huis meenemen. Maar dit doet voor zover wij kunnen overzien niet af aan de kwaliteit van de les, de docenten in opleiding wisten doorgaans met een krijtbord, een goed voorbereide les en uitgeprinte lesmaterialen de leerlingen prima te boeien.

Het was dan ook een leuke, leerzame en uitdagende dag; en wij zien dus tussen onze culturen, studies en scholen zowel verschillen als overeenkomsten. Wij hopen er nog veel meer te ontdekken de komende paar dagen, hopelijk allemaal wel zonder een al te innige relatie met de badkamer. Wat wij wederom aan onze dag in Marokko hebben overgehouden is dat er meer overeenkomsten dan verschillen zijn tussen ons en onze Marokkaanse collega’s.