Kimberly Lynn Kuners/Koenders, 3e-jaars student Leraar Engels.

Mijn reis naar het onbekende begint op 3 februari als ik in het vliegtuig stap van Schiphol naar Istanbul, om vervolgens over te stappen op het vliegtuig naar Kathmandu. Vanaf Kathmandu een dag met de bus en dan ben ik eindelijk op mijn plaats van bestemming: Pokhara, Nepal.

Pokhara, of meer specifiek nog: Lakeside, is een chaos van toeterende auto’s, blaffende (zwerf)honden, mooie mensen in gekleurde ‘kurtas’ en winkeltjes met alles wat je toeristenhartje maar begeert. Lakeside ligt met zijn volle straatjes van kledingwinkels, bars, koffietentjes en masseurs aan het prachtige Phewa Lake. Vanaf het meer heb je prachtig uitzicht over bergen, een tempel, bootjes én… De himalaya! De Annapurna, om precies te zijn, schittert op een heldere dag aan de horizon en laat elk mens even ervaren hoe klein hij eigenlijk is.

Uitzicht op de Annapurna

Via stichting Maya ben ik op deze plek terechtgekomen. De stichting zet zich in voor verschillende projecten in Nepal om scholen en het leven van haar leerlingen te verbeteren. Zo houdt stichting Maya zich onder andere bezig met het bouwen van scholen, het faciliteren van schoolgebouwen (denk aan boeken en computers) en het trainen en begeleiden van docenten. Ook is stichting Maya actief in de zorgsector, bijvoorbeeld in ziekenhuizen.

De school waarop ik mij voor vier maanden zal bevinden is de Oxford Boarding School, een uurtje van Lakeside vandaan. Dit klinkt zeer prestigieus- en voor Nepalese begrippen is dat het ook. Het is een privéschool waar kinderen van Nursery tot klas 10 (dan ben je zo ongeveer 16 jaar oud) terecht kunnen om te leren over werkelijk waar álles. Buiten de standaardvakken als Nepali en Engels, leren de kinderen bijvoorbeeld programmeren, dansen en tekenen. Mijn taak is hier om de docenten te coachen in het lesgeven. Ik help ze met het toepassen van het Directe Instructiemodel, help ze het ARC-model te leren kennen en zorg ervoor dat er duidelijke doelen voor de leerlingen worden gesteld. Uiteraard let ik er samen met de docenten ook op dat de les nog een beetje leuk blijft ;-).

Mijn huis is vlakbij de school, waar ik woon in een gastgezin. Samen met mijn Nepalese mama, zusje en broertje is het altijd een gezellige, drukke bende in huis. Ik heb al een aardig woordje Nepalees onder de knie, en ook wanneer ik ’s avonds ‘suba ratri’ roep, hoor ik driemaal een vrolijk ‘slaap lekker’ terug. Doordat ik bij een gezin inwoon, krijg ik alles mee van de Nepalese cultuur, normen en waarden, en heb ik een goed idee hoe de dagen van de Nepalezen er zoal uitzien. Elke dag dat ik wakker word ben ik weer dankbaar dat ik zo lief in dit gezin word opgenomen.

Mijn Nepalese gezin

Ik leer hier in Nepal van alles over het land, de cultuur, over lesgeven en ook over mijzelf. De stage naar Nepal is een perfecte combinatie tussen het verbreden van je vak als docent en het leren kennen van jezelf en een nieuwe cultuur. Iedereen die twijfelt nodig ik dan ook van harte uit om deze stage aan te gaan. Ik beloof je plechtig dat het een ervaring wordt om nooit meer te vergeten.

Nepali make-over